Владо Черноземски: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Одбиени последните 2 промени (од Sashko1999) и ја поврати преработката 3897859 на Ehrlich91
Jingiby (разговор | придонеси)
Самата статиjа наведува дека тоj е бил Бугарин по потекло и ова тврдење е поддржано од 10 извори. Черноземски е роден во Бугариjа, (Тракиjа), имал бугарско државjанство и т.н. Не е можно во оваа ситуација да биде Македонец по националност.
Ознака: Отповикај
Ред 10:
| починал-место = [[Марсеј]], [[Франција]]
| починал-причина =
| националност =МакедонецБугарин
| наставка = <!-- ова е наставка за полињата „Роден“ и „Починал“. ако
го нема ова поле, ништо нема да се смени -->
Ред 18:
| занимање = [[револуционер]], [[шофер]], [[часовничар]]
}}
'''Величко Димитров Керин''', повеќе познат под својот псевдоним '''Владо Черноземски''' — македонски<ref>Barton, D. "[http://www.churchinhistory.org/pages/booklets/croatia.pdf Croatia 1941-1946]". The ChurchHistory Information Centre.</ref> револуционер и терорист од [[Бугарија]], учесник во македонското револуционерно движење во првата половина на [[XX век]], деец на [[ВМРО (Автономистичка)|Внатрешната македонска револуционерна организација]]. Черноземски е познат атентатор, приврзаник на терористичката тактика, која била карактеристична во овој период за [[МРО|Организацијата]]. Останува запаметен во историјата како [[Марсејски атентат|атентатор на кралот на Југославија]], [[Александар I Караѓорѓевиќ]] во 1934 година. Помеѓу неговите жртви се [[Димо Хаџи Димов]] и [[Наум Томалевски]]. Познат е и по псевдонимот '''Владо Шоферот''', како и '''Петар Келеман''', името со кое престојувал во Марсеј .
 
==Биографија==
Ред 56:
{{quote|''За главен лидер на групата атентатори, Павелиќ го поставил Еуген Дидо Кватерник. Атентатори се подготвувале на Јанка Пуста во Унгарија, отаму со фалсификувани пасоши преку Австрија и Швајцарија стигнале во Франција. Во Швајцарија им се приклучил и Дидо Кватерник во придружба на Македонецот, член на ВМРО (Внатрешна македонска револуционерна организација), наречен Владо Шоферот. Впрочем, ВМРО одржувало добри односи со усташката организација поради заедничката цел - рушење на Југославија. Затоа (ВМРО б.н) испраќала свои членови како инструктори за диверзански акции. И споменатиот Владо Шоферот бил еден од нив.''|'''Хрвоје Матковиќ'''|'''Историја на Независна Држава Хрватска'''<ref name="HRVOR" /> }}
[[Податотека:Kralj aleksandar1.jpg|мини|десно|200п|Александар I Караѓорѓевиќ]]
На 19 мај 1934 година новата бугарска Влада на чело со [[Кимон Георгиев]] законски го забранила постоењето на ВМРО на Иван Михајлов, по што била растурена целата нејзина организациона мрежа на територијата на Бугарија. Поголемиот дел на нејзиното членство било уапсено, додека Михајлов заедно со Менча Карничева и неговионеговиот соработник, Петар Ацев, се засолниле во Турција. Со распуштањето на ВМРО, заинтересираните страни за тоа, посебно политичките кругови во Кралството Југославија, мислеле дека ќе престанат терористичките акции на ВМРО, посебно врз Кралството Југославија. Меѓутоа ВМРО неколку години пред нејзиното растурање, а и потоа, се поврзала со некои радикални организации во тогашната Југославија, кои се бореле против нејзиното уставно устројство и за отцепување на територии и формирање на независни држави.
 
На 20 април 1929 година како гости на Националниот комитет на македонските братства во Бугарија пристигнале водачите на усташката организација од [[Анте Павелиќ]] и [[Густав Перчец]], и овде со раководството на ВМРО било разговарано за заедничка борба против српската хегемонија во Кралството Југославија, на оваа средба била донесена Декларација за создавање на независна Македонија и Хрватска, а Павелиќ и Перчец биле прунудени да заминат во илегала бидејќи властите во [[Белград]] ги осудиле на смрт <ref name="HRVOR">[http://hr.wikipedia.org/wiki/Povijest_Nezavisne_Dr%C5%BEave_Hrvatske_(Matkovi%C4%87) Hrvoje Matković POVIJEST NEZAVISNE DRŽAVE HRVATSKE Drugo, dopunjeno izdanje Zagreb, 2002.]</ref>. Во истиот тој период македонските и хрватските емигрантски организации во Америка постигнале спогодба за соработка за нивна заедничка борба против српскиот режим во Југославија. Во [[Женева]] повторно дошло до средба помеѓу [[Анте Павелиќ]] и Иван Михајлов, каде покрај разговорите за продолжување на соработката, Павелиќ настојувал да се изврши атентат врз југословенскиот крал Александар Караѓорѓевиќ во содејство на усташката организација и ВМРО, меѓутоа Михајлов изразил воздржаност.