Македонска книжевност: Разлика помеѓу преработките

Современата македонска книжевност, или книжевноста на [[македонскиот јазик]] од завршувањето на [[Втората светска војна]] па сè до денес, е еден од најбогатите книжени периоди во историјата на јазикот. Овој период е карактеристичен првично по употребата на стандардниот пишан [[јазик]], а што е поважно и забрзаното збогатување на македонскиот книжевен фонд. Грубо гледано, овој временски период започувазапочнал од завршувањето на [[Втората светска војна]], некаде во 1943/ 1944 година. Започнувајќи одОд првата генерација македонски писатели,<ref>Makedonska lirika.pdf</ref> како што се[[Славко Јаневски]], [[Владо Малески]], [[Блаже Конески]], [[Стале Попов]], [[Ацо Шопов]], [[Гане Тодоровски]], [[Ѓорѓи Абаџиев]], [[Иван Точко]], и другитеитн., па сè до современите [[Георги Барбаровски]], [[Петре М. Андреевски]], [[Влада Урошевиќ]], [[Добре Тодоровски]], [[Владимир Мартиновски]], [[Богомил Ѓузел|Богомол Ѓузел]], [[Радован Павловски]], [[Лидија Димковска]], [[Никола Маџиров]], и другите, современата македонска книжевност изобилува со плодни дејциавтори - романописци, романописецидраматурзи, поети, раскажувачи и патеписци. Паралелно со збогатувањето на на македонскиот книжевен фонд, цврсто се втемелила и книжевната критика, која особено се развила со воспоставувањето на вискообразовните институции во [[СР Македонија|слободната македонска држава]].