Мишел де Монтењ: Разлика помеѓу преработките

'''Мишел ЕјкемЕкем де Монтењ''' ({{lang-fr|Michel Eyquem de Montaigne}}; [[28 февруари,]] 1533&nbsp;– [[13 септември,]] 1592) бил— еден од највлијателните писатели на [[француска ренесансаФранција|француската]] [[ренесанса]], познат покако прославувањетововедувач на [[есеј]]от како посебен книжевен видрод, на широко сметан за татко на модерниот скептицизам. Покрај есеите, негова главна одлика се обидите да користи „секојдневни“ анегдоти и автобиографија во интелектуални расправи<ref>Овие анегдоти се само навидум „секојдневни“; Монтењ вели: 'Ниту моите анегдоти ниту моите цитати се користат исклучително како примери, за авторитет, или за украс . .Често носат, под предметот на разговор, семе на побогата и длабока смисла, a посредно зрачат со поделикатен тон,' Michel de Montagne, ''Essais'' Pléiade, Paris (ed.A.Thibaudet) 1937, Bk.1,ch.40 p.252 (tr.Charles Rosen)</ref>—томовите ''[[Есеи]]'' (буквално преведени како „Обиди“) содржат едни од највлијателните есеи некогаш напишани. Монтењ имал огромно влијание на мноштво светски автори, вклучувајќи ги [[Рене Декарт]],<ref>Buckley, Michael J., At the Origins of Modern Atheism, Yale UP, 1990, p. 69.</ref> [[БлејзБлез Паскал]], [[Жан Жак Русо]], [[Вилијам Хазлит]],<ref name="Kinnaird p. 274">Kinnaird, John, ''William Hazlitt: Critic of Power'', Columbia University Press, 1978, p. 274.</ref> [[Ралф Валдо Емерсон]], [[Фридрих Ниче]], [[Штефан Цвајг]], [[Ерик Хофер]],<ref>from ''Truth Imagined'', memoir by Eric Hoffer.</ref> [[Исак Асимов]], а и на подоцнежните дела на [[Вилијам Шекспир]].

Во своето време, Монтењ бил повеќе гледан како политичар отколку автор. Тенденцијата во своите есеии да вклучува анегдоти и лични размислувања се сметала за карактеристика на неговиот стил, а помалку како иновација, додека неговата мисла, 'Јас сум предметот на мојата книга', се сметала за само-оградување од страна на неговите современици. Како што изминувало времето, Монтењ станувал се попрепознатлив како отелотворување на духот на слободноумието, кој своите никулци ги има токму во тоа време. Веројатно е најпознат по својата скептичка забелешка '''Que sçay-je?''?' ('Што„Што знам јас?' на [[средновековен француски]]; на современ француски: ''Que sais-je?''“). Неверојатно современ дури и за читателите денес, обидот на Монтењ да гледа на светот низ призмата на единственото нешто на кое може суштински да се потпре-своето лично мислење—го прави подостапен за модерните читатели од кој било друг ренесансен автор. Писатели од секаков вид се уште црпат инспирација од неговата способност мајсторски да воспостави рамнотежа помеѓу интелктуалното знаење и личните впечатоци.