Софи Хана
Софи Хана (родена 1971 година) е британска поетеса и романописец. Од 1997 до 1999 година беше соработник во креативните уметности на колеџот Тринити, во Кембриџ и помеѓу 1999 и 2001 година помлад научен соработник на колеџот Волфсон во Оксфорд . Живее со нејзиниот сопруг и двете деца во Кембриџ .
Биографија
уредиСофи Хана е родена во Манчестер, Англија; нејзиниот татко бил академикот Норман Герас, а мајка ѝ е авторката Адел Герас. Учела во основното училиште Бивер Роуд во Дидсбери и на Универзитетот во Манчестер.
Публикации
уредиХана ја објави својата прва поетска книга „Херојот и девојчето од соседната врата“ на 24-годишна возраст. Нејзиниот стил често се споредува со лесниот стих на Венди Коуп и надреализмот на Луис Керол. Темите на нејзините песни имаат наклонетост кон личното, користи класични римски шеми со наместа потценета духовитост, хумор и топлина. Објавила пет збирки поезија. Во 2004 година беше прогласена за една од поетите од следната генерација на Друштвото за поезија.
Иако Хана е автор на книга за деца, попозната е по своите психолошки криминалистички романи. Нејзиниот прв роман „ Мало лице“ е објавен во 2006 година и е продаден во повеќе од 100.000 примероци. Нејзиниот петти криминалистички роман „ Трајна штета“ беше објавен во Велика Британија на 17 февруари 2011 година.[1] Kind of Cruel, нејзиниот седми психолошки трилер во кој се појавуваат ликовите Симон Вотерхаус и Чарли Зајлер, беше објавен во 2012 година.
Нејзиниот роман „Точката на спасување“ од 2008 година изработен за ТВ како дводелна драма „Чувствителна на случајот“ прикажана е на 2 и 3 мај 2011 година на мрежата ITV на Велика Британија. Во него игра Оливија Вилијамс во главната улога на Д.С. Чарли Зајлер и Дарен Бојд како Симон Вотерхаус. Првото прикажување имаше 5,4 милиони гледачи.[2] Втората приказна во два дела базирана на „Другата половина живот“, беше прикажана на 12 и 13 јули 2012 година.
Покрај дела што ги измислила сама, Хана има напишано и серија романи базирани на Херкул Поаро на Агата Кристи. [3] Таа се осврна на ваквите дела како продолжение, поджанр на крими-романот . Таа го разработи овој поджанр додека разгледуваше примери напишани од Нгајо Марш / Стела Дафи и Дороти Сајерс / Џил Патон Волш .[4]
Хана превела три детски сликовници од шведски јазик, и напишала книга во жанрот социјална психологија под наслов Како да одржиш негодување: од огорченост до задоволство: моќта негодувањата да го трансформира твојот живот .[5]
Други професионални активности
уредиХана учествувала во создавањето магистерски степен по пишување крими и трилер на Универзитетот во Кембриџ каде е главен наставник и директор на курсот.[6]
Дела
уредиЗа деца
уреди- Морков од златната рипка, илустриран од Жан Бајлис (Хамиш Хамилтон, 1992)
- The Box Room: поеми за деца (Orchard Books, 2001)
- Преводи
Сликовниците Моомин на шведски јазик напишани и илустрирани од Тове Јансон .
Херкул Поаро
уреди- Убиства со монограм (2020)
- Затворен ковчег ( 2020)
- Мистеријата за трите четвртини (2020)
- Убиствата во Кингфишер Хил (2021)
Збирки раскази
уреди- Фантастична книга за тајните на сите (2008)
- Нешто долу: Шест приказни за домашниот терор (2012)
- Книга за посетители (2015)
Користена литература
уреди
Надворешни врски
уреди- Матична страница
- Sophie Hannah
- Интервју за радио[мртва врска] (2009)
- криминална зона.nl ; Софи Хана во Кримзоне (хебан.нл)
- Sophie Hannah
- Архивски материјал во
- ↑ „Lasting Damage (Culver Valley Crime): Amazon.co.uk: Sophie Hannah: 9780340980651: Books“. Amazon.co.uk. Посетено на 14 March 2015.
- ↑ Jaques, Liz. „TV Overnights: Royal wedding attracts 26m viewers“. mediatel.co.uk. Архивирано од изворникот на 6 May 2011.
- ↑ „Sophie Hannah | Official Author Site“. sophiehannah.com.
- ↑ Hannah, Sophie (23 March 2018). „Money in the Morgue by Ngaio Marsh and Stella Duffy review – Inspector Alleyn returns“. The Guardian. Посетено на 18 October 2019.
- ↑ Cocozza, Paula (14 October 2019). „'You burned my bagel!': how to let go of a workplace grudge“. The Guardian. Посетено на 18 October 2019.
- ↑ „About Sophie | Sophie Hannah“. sophiehannah.com. 13 April 2017. Архивирано од изворникот на 2020-08-15. Посетено на 2021-07-29.