Римска пица

Римска пица (италијански: pizza romana) ― стил на пица кој потекнува од Рим, но сега е широко распространет, особено во Средна Италија.

Пица во римски стил со тенка, крцкава кора.

За разлика од наполитана (неаполска пица), која е препознаена според шемата за гарантирана традиционална специјалност на Европската Унија и од УНЕСКО како нематеријално културно наследство, во моментов не постои еквивалентно признание за пицата во римски стил, а соодветно и службено договорена дефиниција.

Постојат два сосема различни стилови пица кои може да бидат наречени како римска пица во Италија:

• Пица на парче (Pizza al taglio). Ова обично доаѓа во правоаголни парчиња и обично има подебела основа, слична на фокача. Јадена е како лежерно, готово јадење.
• Цели тркалезни пици (pizza tonda) со тенка основа. Повеќето ресторани со седење кои служат пица во Рим го служат овој стил, и навистина ова е веројатно најчестиот стил на пица во рестораните во повеќето региони на Италија. Понекогаш е нарекувана ниска пица (pizza bassa) за да се разликува од високата пица (pizza alta; неаполски стил). Една од клучните разлики во состојките за тестото во споредба со неаполскиот стил е додавањето масло, што придонесува за острината на добиената основа, опишана со користење на зборот скрокијарела (scrocchiarella), ономатопејска придавка во романешкиот дијалект.

Сепак, се чини дека името на вториот стил пица не е доследен низ Италија, а во некои делови од земјата тој може да биде нарекуван само „ниска пица“ (pizza bassa).

Поврзано

• Римска кујна
• Список на видови пица по држава