Пустиник

Пустиник или отшелник — човек што од верски причини се повлекол во самотија, прикинувајќи секаков допир со луѓето.

Павле Тивејски — првиот познат христијански отшелник

Историја

Традиција

Во заедничката христијанска традиција, првиот познат христијански пустиник во Египет бил Павле Тивејски (III век), па оттука и наречен „првиот пустиник Свети Павле“. Антониј Египетски (IV век), кој често се нарекува „Антониј Велики“, е можеби најпознатиот од сите ранохристијански пустиници благодарение на животописот на Атанасиј Александриски. Претходник на египетското пустиништво можеби бил сирискиот самотник или „синот на заветот“ (арамејски: bar qəyāmā), кој презел посебни режими како христијанин.

Христијанските отшелници во минатото честопати живееле во изолирани ќелии или испосници, без разлика дали станува збор за природна пештера или изградено живеалиште, сместено во пустина или шума. Луѓето понекогаш ги барале за духовен совет. Некои на крајот стекнале толку многу следбеници што повеќе не уживале во физичката осаменост. Некои ранохристијански пустински отци плетеле кошници за замена за леб.

Надворешни врски

• Rotha Mary Clay, Full Text + Illustrations, The Hermits and Anchorites of England
• The tradition of the Lersi Hermits
• British hermits: the growing lure of the solitary life
• Resources and reflections on hermits and solitude