Планински орел

Планински орел
Заштитен статус
	; Незагрозен (МСЗП 3.1)
Научна класификација
Царство:	Животни
Колено:	Хордови
Класа:	Птици
Ред:	Јастребовидни
Семејство:	Јастреби
Род:	Орел
Вид:	Планински орел
Научен назив
	Aquila fasciata; (Vieillot, 1822)
Синоними
	Hieraaetus fasciatus;

Планинскиот орел (науч. Aquila fasciata) е голема граблива птица. Припаѓа на семејството јастреби. Ја има во северна Европа, Африка на север и на југ од Сахара и преку Индија до Индонезија. Планинскиот орел го има и во Македонија.

Опис

Во лет

Младенче

Планинскиот орел е мал до средноголем орел, долг од 55 до 65 см, со тежина од 3 до 6 килограми. Во горниот дел се темнокафеави, а во долниот дел се бели со темни линии. Крилјата им се релативно кратки и заоблени. Долгата опашка им е сива одозгора, а бела одоздола, со црни завршетоци. Нозете и очите им се жолти. Младите птици имаат меки пердуви, изразени линии на опашката без црните завршетоци.

Живеалиште

Планинскиот орел не е како другите орли, тој живее во шума, на планина бидејќи сака повеќе простор. Создаваат гнезда во Јужна Европа, Африка без Сахара и Азија до Индонезија. Се населува во поретко откриени области во шумите и ридските предели. Африканските популации претпочитаат савани, обработливо земјиште и грмушки, под услов да има големи дрвја.

Исхрана

Планинскиот орел се храни со широк спектар на жив плен. Обично лови прикриен во дрвото, со ненадеен залет. Неговиот плен се поголеми цицачи, како зајaци, или птици.

Размножување

Овој орел е обично многу тивок, освен кога се додворува или во близина на гнездото. Се огласува со клу-клу-клу-клее кој е помалку продорен кога е оддалечен од блиските. Моногамни птици се, и имаат неколку гнезда на својата територија, а едно од нив го поправаат и користат во тековната година. Одгледуваат едно легло годишно, а снесуваат 1-3 бели јајца со должина од 75 мм. Лежењето трае 37-40 дена, а малечките го напуштаат гнездото на околу 60-65-дневна возраст.

Aquila fasciata

Наводи

„Hieraaetus fasciatus“. IUCN Red List. Version 2006. International Union for Conservation of Nature. 2004. Посетено на 12 May 2006. Database entry includes justification for why this species is of least concern
Splitting headaches? Recent taxonomic changes affecting the British and Western Palaearctic lists - Martin Collinson, British Birds vol 99 (June 2006), 306-323
Lerner, H. R. L. and D. P. Mindell (2005). Phylogeny of eagles, Old World vultures, and other Accipitridae based on nuclear and mitochondrial DNA. Molecular Phylogenetics and Evolution 37: 327-346. PDF Архивирано на 11 април 2008 г.
Helbig AJ, Kocum A, Seibold I & Braun MJ (2005) A multi-gene phylogeny of aquiline eagles (Aves: Accipitriformes) reveals extensive paraphyly at the genus level. Molecular phylogenetics and evolution 35(1):147-164 PDF Архивирано на 6 ноември 2014 г.