Не одам никаде
Не одам никаде — збирка раскази на македонската писателка Румена Бужаровска објавена во 2018 година од издавачката куќа Или-или.[1]
Автор | Румена Бужаровска |
---|---|
Земја | Македонија |
Јазик | македонски |
Жанр | збирка раскази |
Издавач | Или-или, ТРИ |
Издадена | 2018, 2023 |
Медиум | печатено издание |
Страници | 223 стр., 20 см |
ISBN | 978-608-230-908-8 |
За книгата
уредиРумена Бужуровска со книгата „Не одам никаде“ нго „проширува подрачјето на борба“ и во жариштето го става односот меѓу месното и глобалното, „нашите“ и „странците“, како и позициите на нашите таму и на странците овде.[2]
Авторот зборува за македонската емиграција, за дилемите поврзани со економското и присилното иселување на Македонците во западниот свет.[3]
Книгата „Не одам никаде“ е составена од седум раскази кои зборуваат за секојдневието, тематизирани од желбата на секој од нас да ја напушти оваа средина каде што живееме и да бидеме среќни и задоволни на некое друго место. Има галерија на ликови кои поради својата неодлучност живеат „ни таму, ни ваму“. Во приказната, Цице Јелена е растргната помеѓу емоциите кон родниот град каде отишла да го види својот татко што умира, и животот преку океанот каде што не може да се прилагоди. Ристо не може да се помири со судбината на своето изгубено семејство и предавството на неговата сопруга во Мелбурн во приказната Не одам никаде. Софија и Иван се само смешна приказна, која го манифестира нивниот успех и во исто време ја става својата суровост на чинија во расказот Медуза. Сопругата и детето на напнатиот Владо ја покажуваат сета своја тапост обидувајќи се да прифатат сè што им нуди Феникс, Аризона како дом во расказот Чероки црвено. Таква е сцената во американската амбасада каде кутрата Весна, чиј брак е на стаклени нозе, се обидува да биде расположена како сопругата на американскиот амбасадор во приказната Осми март.[3]
Иако јунаците на овие раскази се од Македонија, нивното искуство може да се спореди со искуствата на луѓето од сите земји во регионот. Ова се однесува на ситуации кои се случуваат во Македонија, но и на оние што се случуваат во странство. Приказната која најдобро ја илустрира оваа „балканска другост“ е приказната за Чероки, која сликовито го опишува заминувањето на балкански пар со дете за да бара „подобар живот“ во Америка. Воодушевувањето и згрозеноста се прикажуваат истовремено, а рушењето на различните очекувања и средбата на културите најсилно се гледа низ очите на збунетото момче. Инфериорноста која се чувствува во однос на Западот се надоместува со лажна супериорност во однос на „другите“, кои се дадени преку ликовите на Мексиканците.[4]
Содржина
уредиКнигата „Не одам никаде“ содржи седум раскази:[2]
- Вазна
- Капини
- Цице
- Не одам никаде
- Медуза
- Чероки црвено
- Осми март
Изданија на други јазици
уредиСрпското издание на книгата го објавила издавачката куќа „Бука“ од Белград во 2019 година во превод на Ирена Шентевска.[5]
Наводи
уреди- ↑ „Не одам никаде“. goodreads.com. Посетено на 8 ноември 2022.
- ↑ 2,0 2,1 Bužarovska, Rumena (2019). Nikuda ne idem. Beograd: Booka. стр. 215, unutrašnja strana presavijenog koričnog lista. ISBN 978-86-80830-21-6.
- ↑ 3,0 3,1 „NIKUDA NE IDEM – priče o bolnim dolascima i odlascima“. sinhro.rs. Посетено на 8 ноември 2022.
- ↑ „„Nikuda ne idem": Minijature svakodnevnih odnosa“. bookvica.net. Посетено на 8 ноември 2022.
- ↑ „Nikuda ne idem / Rumena Bužarovska“. plus.cobiss.net. Посетено на 8 ноември 2022.