Лисест глувчар
| Лисест глувчар | |
|---|---|
| |
| Научна класификација | |
| Царство: | Животни |
| Колено: | Хордати |
| Класа: | Птици |
| Ред: | Соколовидни (или Accipitriformes, q.v.) |
| Семејство: | Accipitridae |
| Род: | Buteo |
| Вид: | Лисест глувчар |
| Научен назив | |
| Buteo rufinus (Cretzschmar, 1829) | |
| |
| Светлозелено - размножување; сино - зимување; темнозелено - постојан жител. | |
| Синоними | |
| |
Лисестиот глувчар (Buteo rufinus) е средно голема граблива птица од семејството на јастребите. Го има во Македонија.
Опис
уредиПо надворешниот изглед е сличен на гаќестиот глувчар (Buteo lagopus), но е поголем и поробустен. Лисестиот глувчар е еден од најголемите од видот Buteo. Должината му достига од 50 до 66 см, а има распон на крилјата од 115 до 160 см. Женките, со просечна тежина од 1.3 килограми, се поголеми од мажјаците, кои просечно тежат 1.1 килограм.[2][3] Постојат во многу различни бои, но обично лисестиот глувчар има јасна портокалова нијанса на пердувите, црвена или портокалова опашка, светла глава и претежно е бел под крилјата. Обично има карактеристични црни рабови на крилјата. Задниот дел и „гаќите“ му се темни или изразено бакарни. Поединците се различни по боја, па кај некои перјето е светло, кај други темно. Некои се многу слични со степскиот јастреб, источниот подвид, но лисестиот глувчар има подолги крилја.
Распространетост и живеалиште
уредиЛисестиот глувчар се среќава во сувите и отворени рамнини на северна Африка, југоисточна Европа, Западна и Средна Азија на исток до Кина, и во централна Индија. Последните видувања укажуваат на тоа дека постои мала популација и во регионот на југоисточна Италија. Отворенте, необработени површини, со високи грмушки, дрва и карпи се местата каде гнезди овој вид. Помладите птици се движат северно од територијата за размножување.
Поведение
уредиИсхрана
уредиЛисестиот глувчар се храни главно со мали глодачи, како и со гуштери, змии, мали птици и големи инсекти.
Размножување
уредиЛисестиот глувчар е моногамна птица. Гнездото го гради на земја, карпи и дрвја. Ги користи гнездата на враните, но може да си изгради и свое. Несе 2-5 (обично 3) јајца, бели со многубројни светлокафени точки, и со димензии 60х47 мм. Јајцата ги квачат и двајцата родители околу 28 дена. Подоцна, и двајцата родители почнуваат да ја оставаат храната само на работ на гнездото. Младенчињата го напуштаат гнездото на 42-дневна возраст, а родителите ги хранат уште некое време.
Наводи
уреди- ↑ BirdLife International (2012). „Buteo rufinus“. IUCN Red List. Version 2012.1. International Union for Conservation of Nature. Посетено на 16 July 2012.
- ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2012-07-25. Посетено на 2013-05-27.
- ↑ Field Guide to the Birds of East Africa: Kenya, Tanzania, Uganda, Rwanda, Burundi by Stevenson & Fanshawe. Elsevier Science (2001), ISBN 978-0856610790
Надворешни врски
уреди- Bird Guides: Long-legged Buzzard Архивирано на 21 април 2008 г.. Identification information and videos. Retrieved 2006-NOV-28.