Зев (лингвистика)
Зев[1][2] или хијат[3][4] — појава на два одделни самогласки во соседни слогови без интервентна согласка. Кога два самогласки наместо тоа се појавуваат заедно како дел од еден слог, резултатот се нарекува дифтонг.
Поврзано уреди
Наводи уреди
 | Оваа статија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |