Длабокоокеанска вода

Длабокоокеанска вода — името за ладна, солена вода што се наоѓа длабоко под површината на океаните на Земјата. Водата во океаните се разликува по температура и соленост. Топлата површинска вода е генерално посолена од постудените длабоки или поларните води; во поларните региони, горните слоеви на океанската вода се ладни и свежи. Длабоките океански води сочинуваат околу 90% од волуменот на океаните. Водата во длабоките океани има температура од околу 0-3 °C и соленост од околу 3,5% или, како што наведуваат океанографите, 35 ppt (делови во илјада).

На специјализирани локации како што е Лабораторијата за природна енергија на Хаваи (NELHA), океанската вода се испумпува на површината од приближно 900 метри (3000 стапки) длабочина за примена во истражувачки, комерцијални и преткомерцијални активности. Длабокоокеанската вода обично се користи за опишување на океанската вода на субтермални длабочини доволни за да се обезбеди мерлива разлика во температурата на водата.

Кога длабоката океанска вода ќе се извади на површината, таа може да се користи за различни работи. Нејзиното најкорисно својство е температурата. На површината на Земјата, најголемиот дел на вода и воздух се над 3 °C. Разликата во температурата е показател за разлика во енергијата. Онаму каде што има енергетски градиент, вештата примена на инженерството може да ја искористи таа енергија за продуктивна употреба од страна на луѓето.

Наједноставната употреба на ладна вода е за климатизација: користењето на самата ладна вода за ладење на воздухот ја заштедува енергијата што би ја користеле компресорите за традиционално ладење. Друга употреба може да биде замена на скапите постројки за отсолување. Кога ладна вода поминува низ цевка опкружена со влажен воздух, доаѓа до кондензација. Кондензатот е чиста вода, погодна за луѓето за пиење или за наводнување на земјоделските култури. Преку технологијата наречена претворање на топлинска енергија на океанот, температурната разлика може да се претвори во електрична енергија.

Земјоделство

За време на операциите за кондензација или зачувување на топлинската енергија на океаните, водата не достигнува собна температура, бидејќи е потребен одреден температурен градиент за да се направат овие процеси остварливи. Затоа, водата што ја напушта тие операции е сè уште поладна од околината, а дополнителна придобивка може да се извлече со поминување на оваа вода низ подземни цевки, со што се лади земјоделската почва. Ова го намалува испарувањето, па дури и предизвикува кондензирање на водата од атмосферата. Ова овозможува земјоделско производство каде што културите вообичаено не би можеле да растат. Оваа техника понекогаш се нарекува „земјоделство на ладно“ или „ладно земјоделство“.