Гранд Хотел
Grand Hotel е американски драма филм од 1932, режиран од Едмунд Голдинг. Сценариото од Влијам А. Дрејк и Бела Балаз е направено врз основа на истоимената претстава од 1930, напишана од Дрејк кој ја адаптирал од романот „Menschen im Hotel“ на Вики Баум, издадена во 1929. До 2012, овој филм бил единствениот кој добил оскар за најдобар филм без, притоа, тие кој работеле на него да бидат номнирани во било која друга категорија.
| „Гранд Хотел“ | |
|---|---|
 Филмскиот плакат | |
| Режисер | Едмунд Голдинг |
| Продуцент | Ирвинг Талберг |
| Сценарист | Вилијам А. Дрејк Бела Балаз |
| Главни улоги | Грета Гарбо Џон Беримор Џоан Крафорд Валас Бери Лајонел Беримор Луис Стоун Џин Хершолт |
| Музика | Вилијам Акст Чарлс Максвел |
| Кинематографија | Вилијам Х. Дениелс |
| Монтажа | Бланш Сивел |
| Дистрибутер | „Metro-Goldwyn-Mayer“ |
| Премиера | септември 11 1932 |
| Времетраење | 112 минути |
| Земја |  САД |
| Јазик | англиски |
| Буџет | $700,000 |
Во 2007 „Grand Hotel“ бил избран за зачувување во библиотеката на националниот филмски регистар на САД како „културолошки, историски или естетски значаен“. Репликата „Сакам да бидам сама“ изречена од Грета Гарбо е рангирана на #30 во листана „100 години... 100 филмски реплики“ на американскиот филмски институт.
Во 1945 филмот бил повторно направен како „Крај на неделата во Валдорф“. Исто така, служел како основа на истоимениот музички филм од 1989 година. Фразата „Гранд Хотел тема“ се користи за секој драматичен филм кој ги следи активностите на различни луѓе во големо, полно, место каде некои личности живеат на необичен начин, а останатите не знаат за постоењето на другите. Вакви „гранд хотел“ филмови се снимаат на аеродроми, на океански крајбрежја, во големи стоковни куќи, како и во хотели.
|group11 = 2020-ти |list11 = Земја на номадите (2020) • CODA (2021) • Сè насекаде одеднаш (2022) }} </noinclude>