Волшебнa продавница

Волшебна продавница е советски цртан филм од 1953 година врз основа на бајката со исто име од страна на Владимир Сутеев. Последната заедничка работа на режисерите Леонид Амалрик и Владимир Полковиков, кои обединети со слични креативни аспирации, пронашле свој стил.

Заплет

Вовед

Пионерот Витја Петров сакал да напредува и затоа се пријавил доброволно да нацрта зиден весник, иако не знаел да црта. Тој отишол кај неговиот соученик Миша и го замолил да му помогне. Но, тој бил зафатен со часови и Витја одлучил да го чека. Немајќи што да прави на креветот, тој земал да ја чита збирката бајки и полека заспал. Часовникот означил 19 часот.

Сон

Витја се наоѓа во продавница со звучно име: „Волшебна детска стоковна куќа“. Во оваа продавница, чиј сопственик е добродушен волшебник-продавач, Витја купува бои што самите цртааат и бојат. Овие бои сами го насликале зидниот весник, но сите цртежи биле карикатури на самиот Витја.Сакајќи и тој да учествува да нацрта зиден весник, тој не слушнал дека весникот треба да им биде посветен на мрзливите пионери, и кога им дал наредба на боиците да цртаат, не се потрудил да го прочита насловот на белешките што требало да ги постави во весникот. Момците се смееле на неговите обиди да се оправда. Овој настан, како што се случил, му навестува на Витја за погрешно избраниот пат.

Наместо да го сфати тоа, тој решил да се ослободи од боите и ги заменува за балалајка, која самата ја свири мелодијата на руската народна песна „Ох, ти, крошно, моја крошно “. Пристигнувајќи вечерта на аматерските настапи, Витја неочекувано (и најверојатно, според законот на подлоста) заборавил на магичното парче хартија со текстот на магијата и невозможно било да најде, бидејќи продавачот го скрил во балалајката. Очигледно, ова било сторено така што Витја, преку нов пораз, ќе сфати дека си прави лошо. Ништо не се случувало и момците повторно му се смееле.

Тогаш Витја ја разменува магична балалајка со контролирана фудбалска топка со цел да игра во натпреварот со момците од соседното училиште. Но, додека тој се обидувал целосно да ја изговори магијата, 13 голови биле постигнати на голот на нивното училиште. И еднаш, со магија изречена во погрешно време, тој дури и спречил сам да постигне гол. Натпреварот бил непредвидлив, а магијата била полоша од претходната. После таков неуспех, главниот лик одлучил дека тој мора сè да направи самиот. Со покајал и дошол во продавницата и му признал за ова на продавачот. За да го провери Витја за последен пат, продавачот му нуди волшебно пенкало, кое пишувало без грешки, за да му помогне на Витја при претстојниот диктат.

Но, Витја одбил, велејќи дека самиот ќе го напише диктатот со вообичаеното пенкало. Радосниот управител на продавницата му честитал на Витја за неговиот избор, по што ја ставил капата за невидливост и се збогувал.

Епилог

Во осум часот Витја се буди. Миша веќе завршил со часовите и е подготвен да му помогне во зидниот весник, но по поучниот сон Витја одлучил зидниот весник да го нацрта сам.

Креатори

	Леонид Амалрик, Владимир Полковиков	режисери
	Владимир Сутеев	Напишано од
	Евгениј Мигунов	дизајнер на производство
	Дмитриј Белов, Михаил Ботов, Борис Дечкин, Фаина Епифанова, Рената Миренкова, Надежда Привалова, Лидија Реццова, Федор Хитрук, Борис Мерович, Татјана Таранович	аниматори
	Олга Гемерлинг, К. Малишев, Н. Горкина	декоратори
	Михаил Друјан	оператор
	Виктор Орански	композитор
	Николај Прилутски	инженер за звук
	И. Фирсова	уредник
	И. Кулнева, Т. Сазонова	асистенти
	Татјана Сазонова	асистент уметник
	Е. Ризо	втор оператор
	И. Башкова, Б. Корнеев, В. Попов, Е. Хлудова	графички уметници
	Т. Венат, М. Греулич, Н. Добошинскаја, Н. Караваева, Т. Ретунска, А. Фомина	фази уметници
	Георги Витсин (волшебник-менаџер), Анастасија Зуева (матриошка), Клаудија Коренева (Витија Петров), Леонид Пирогов (домар), Ирина Пототоскаја, О. Розенблум, Јулија Јулскаја (девојче), Вова Феоктистов	улогите ги толкувале

Награди

• 1953 година - V меѓународен филмски фестивал за деца и младинци во Венеција - Диплома.

Изданија

Во 1980-ти, Видео програмата на Државниот комитет за кинематографија на СССР започнала да произведува цртани филмови на видеокасети. Во Русија, во првата половина на 1990-тите, Студио ПРО Видео било објавено во колекцијата VHS „Најдобрите советски цртани филмови“, во средината на 90-тите години од минатиот век - во колекцијата цртани филмови VHS на студиото Сојузмултфилм од видео студиото Сојуз. Подоцна, цртаниот филм бил објавен на Видео ЦД-а, а во раните 2000-ти - на ДВД.

Преизданија на ДВД

Цртаниот филм е преиздаден многу пати на ДВД во колекции на цртани филмови:

• "Цвет во седум бои", дистрибутер "Сојуз", цртани филмови на дискот:

„Цвет во седум бои“ (1948), Чудесното звонче (1949), „Волшебното богатство“ (1950), „Волшебна продавница“ (1953), „Летот кон Месечината“ (1953).

• „Пријатели-другари“, дистрибутер на „Твик-Лирек“, цртани филмови на диск:

„ Девојка во циркус“ (1950), „Концерт на Машенкин“ (1949), „Пријатели и другари“ (1951), „Волшебна продавница“ (1953), „Лет кон Месечината“ (1953).

• „Приказни што им се случиле на мрзливи луѓе“, дистрибутер „Твик-Лирек“, цртани филмови на диск:

„Непослушен“ (1986), „Приказна за загубеното време (1978), Кавал и бокал“ (1950), „Чудесното звонче“ (1949), „Волшебна продавница“ (1953).

Литература

• Сутеев В. Г. Волшебный магазин. — АСТ, 2017. — 80 с. — (Библиотека начальной школы). — ISBN 978-5-17-105527-1
• Фильмы-сказки. Сценарии рисованных фильмов. Выпуск 2. — М.: Госкиноиздат, 1952. — 184 с. — 45 000 экз.

Надворешни врски

• „Волшебна продавница“ на страницата „Енциклопедија на руско кино“