Вокативот [1]е падеж што се користи за именки што објаснуваат лица (луѓе, предмети, животни итн) на кои се однесува значењето на именката или самата именка ја објаснува истата. Вокативниот израз директно посочува кон некое лице а додека не го објанува или посочува говорителот.

Историски, вокативот бил дел од падежните системи на индоевропските јазици, но постоел и во латинскиот јазик, санскритскиот јазик и во старогрчкиот јазик. Додека некои јазици го изгубиле падежот, во голем број на јазици сè уште се користи, како на пример во македонскиот јазик, иако тој важи за јазик без падежен систем. Сепак во македонскиот јазик не се смета за падеж, туку за падежен остаток. Покрај во сите словенски јазици се користи и во грчки јазик, романски јазик и во некои неиндоевропски јазици како на пример грузискиот.

Наводи

уреди