Видна острина — способност на окото да разликува фини детали и облици на предмети на дадено растојание. Обично се оценува со помош на очна табела, како на пример Снеленовата табела, која се состои од букви или симболи со различни големини. Резултатите кај неа се изразуваат како дропка, при што броителот го претставува растојанието на кое се изведува тестот (обично 20 стапки или 6 метри), а именителот го покажува растојанието на кое лице со нормален вид може да ги препознае истите детали. На пример, гледањето 20/20 значи дека лицето може да го види на 20 стапки она што просечниот човек може да го види на растојание од 20 стапки.

Типична Снеленова табела што често се користи за испитување на видната острина

Видната острина првенствено зависи од здравјето и функцијата на очната структура, особено рожницата, леќите и мрежницата. Рожницата и леќите ја фокусираат влезната светлина на мрежницата, каде фоторецепторните клетки ја претвораат во нервни сигнали што се испраќаат до мозокот за толкување.

Различни чинители можат да влијаат на видната острина, вклучувајќи ги и рефрактивните грешки како кратковидост, далекувидост и астигматизам. Овие состојби водат до несовпаѓање помеѓу фокусната точка на влезната светлина и мрежницата, што доведува до заматен вид.

Мерење

уреди

Видната острина се мери со психофизичка постапка и како таква ги поврзува физичките одлики на стимулот со воспримањето на лицето и неговите реакции. Мерењето може да се направи со користење на очна табела измислена од Фердинанд Монојер, со оптички инструменти или со компјутеризирани тестови како што е FrACT.[1][2]

Мора да се внимава условите за гледање да одговараат на стандардот, како што се правилно осветлување на просторијата и очната табела, правилно растојание на гледање, доволно време за реагирање, дозволена грешка итн.[3] Во европските земји овие услови се стандардизирани со европската норма (EN ISO 8596, претходно DIN 58220).

Наводи

уреди
  1. Bach, Michael (2016). „The Freiburg Visual Acuity Test“. Занемарен непознатиот параметар |name-list-style= (help)
  2. Strasburger, H (2014). „Software for visual psychophysics: an overview“. VisionScience.com. Занемарен непознатиот параметар |name-list-style= (help)
  3. Visual Functions Committee (25 May 1984). „Visual acuity measurement standard“ (PDF). International Council of Ophthalmology. Архивирано од изворникот (PDF) на 7 May 2021. Посетено на 29 May 2015.

Надворешни врски

уреди