Биргит Арениус
Биргит Арениус, мом. Клајн (шведски: Birgit Arrhenius мом. Klein; 25 август 1932 - 10 септември 2023) — шведски археолог и почесен професор на Универзитетот во Стокхолм . Била професор по лабораториска археологија и прва раководителка на лабораторијата за археолошки истражувања на универзитетот. Нејзината работа ги изучувала местата, вклучувајќи Хелго и Маларен, и таа има истражувано праисториски бронзени плочи и метални украсувани предмети. Арениус е член на Кралската шведска академија на науките, а во 1992 година беше добитник на медалот „Јеста Берг“ на Кралското родољубиво друштво .
| Биргит Арениус Birgit Arrhenius | |
|---|---|
 Арениус во 2011 г. | |
| Роден(а) | Клајн 25 август 1932 |
| Починал(а) | септември 10, 2023 (возр. 91) |
| Националност | Швеѓанка |
| Полиња | археологија |
| Установи | Стокхолмски универзитет |
| Познат по | член на Кралската шведска академија на науките |
| Поважни награди | медал „Јеста Берг“ на Кралското родољубиво друштво |
Кариера
уреди_sid_103).jpg)
Биргит Арениус е родена како Биргит Клајн на 25 август 1932 година.[1] Таа била едно од шесте деца на Герда Клајн и нејзиниот сопруг Оскар Клајн, шведски теоретски физичар кој предавал на Универзитетот во Стокхолм.[2] Трошоците биле големи и нејзиниот татко за малку ќе ја одбил наградата на Орденот на поларната ѕвезда сè додека деканот не обезбедил средства за значителните трошоци за облекување за ваква церемонија на доделување награди.[2]
Арениус, како и нејзиниот татко, станала професор на Универзитетот во Стокхолм.[2] Служеше од 1986 до 1998 година како професор по лабораториска археологија и беше првиот раководител на лабораторијата за археолошки истражувања, основана во 1976 година, на универзитетот.[3] Таа учествуваше во ископувањата и објавување на наодите од археолошките наоѓалишта на Хелго и Бјорко. Еден труд од 1983 година сугерирал повторна анализа на хронологијата на гробовите пронајдени во Вендел,[4] и во 1992 година таа покажала преку ласерско скенирање дека на танцувачки воин на една од плочите Торслунда, леани бронзени коцки користени за правење украси на кациги, му било извадено едно око во евентуалното повикување на едноокиот германски бог Один.[5]
На 1 октомври 1991 година, Арениус е избрана во Кралската шведска академија за писма, историја и антиквитети,[1] а следната година ѝ е доделен медал „Јеста Берг“, наменет за оние кои вложиле „извонредни напори“ во областите на културното наследство, од Кралското патриотско друштво.[6] Арениус е почесен професор на Универзитетот во Стокхолм.[7]
Идадени дела
уреди- Arrhenius, Birgit (1983). „The chronology of the Vendel graves“. Во Lamm, Jan Peder & Nordstrom, Hans-Åke (уред.). Vendel Period Studies: transactions of the Boat-Grave Symposium in Stockholm, February 2–3, 1981. Studies – The Museum of National Antiquities, Stockholm. 2. Stockholm: Statens Historiska Museum. стр. 39–70. ISBN 978-91-7192-547-3.CS1-одржување: ref=harv (link)
- Arrhenius, Birgit & Freij, Henry (1992). „'Pressbleck' Fragments from the East Mound in Old Uppsala Analyzed with a Laser Scanner“ (PDF). Laborativ Arkeologi. Stockholm University (6): 75–110.CS1-одржување: ref=harv (link)
Наводи
уредиБиблиографија
уреди- „Birgit Arrhenius“. Kungl. Vitterhetsakademien. Архивирано од изворникот на 26 мај 018. Посетено на 6 мај 2018.
- „Birgit Arrhenius“. Stockholm University. 17 мај 2017. Архивирано од изворникот на 2020-06-23. Посетено на 11 јули 2017.
- „Gösta Berg-medaljen“. Kungliga Patriotiska Sallskapet. Архивирано од изворникот на 2020-10-21. Посетено на 26 јули 2017.
- „Historik – Institutionen för Arkeologi och Antikens Kultur“. Stockholm University. 12 март 2015. Посетено на 6 мај 2018.
- Lindström, Ulf, уред. (1995). The Oskar Klein Centenary. Singapore: World Scientific. ISBN 978-9814532549.CS1-одржување: ref=harv (link)