Амалафрид

Амалафрид — синот на последниот тириншки крал Херманафрид и неговата сопруга Амалаберга, ќерка на Амалафрида и ќерка на остроготскиот крал Теодорих Велики.

По падот на кралското седиште на Тирингија, Скитинги во рацете на кралот Мецки, Теодорих I во 531 година, Амалаберга побегнала кај остроготскиот крал нејзиниот брат Теодад, со Амалафрид и неговата сестра Роделинда. Тие биле освоени од византискиот војсководец Велизар и испратени во Цариград, заедно со заробениот остроготски крал Витигес (или Витигис). Јустинијан го поставил Амалафрид за војсководец а неговата сестра Роделинда лангобардскиот крал Авдоин.

Кога лангобардите побарале од Јустинијан I помош против гепидите, тој испратил армија под водство на Јустин и Јустинијан, синовите на Герман, Аратиј и Сварту (поранешен владетел на Херули), и Амалафрид. Сите останале во Улпијана, Илирија, за да одлучат за прашање од доктринта меѓу месните христијани. Амалафрид повел дел од римската армија против гепидите. Авдоин подоцна испратил пратеници до Јустинијан да се пожали поради слабата поддршка, најверојатно тоа бил мал дел од целата армија. Сепак, Амалафрид и лангобардскиот домаќин под водство на Авдоин извојувале голема победа над гепидите.

Амалафрид имал и син Артахис (Погледајте Венациј Фортунат) но ништо не се знае за неговата судбина.

Извори

• Procopius, Gothic War (535–552) VII, 25
• Venantius Fortunatus, Carm. App. 3
• Martindale, John R.; Jones, A.H.M.; Morris, John (1992), The Prosopography of the Later Roman Empire, Volume III: AD 527–641, Cambridge University Press, ISBN 0-521-20160-8