Алесандро Марчело

Алесандро Марчело (италијански: Alessandro Marcello, 24 август 1669 – 19 јуни 1747) — италијански благородник, композитор и музичар.

Портрет на Алесандро Марчело на бакрорез

Животопис

Марчело одржувал концерти во родниот град, Венеција и бил современик и сограѓанин на Антонио Вивалди и Томазо Албинони. Искомпонирал и објавил неколку збирки концерти, од кои шест поод заедничкиот наслов „Цитра“ (La Cetra), како и кантати, арии, канцонети и виолински сонати. Честопати делата ги објавувал под псевдонимот Етерио Стинфалико, под кој се водел како член во прочуената Аркадиска академија (Pontificia Accademia degli Arcadi). Починал во 1747 г. во Падова.

Брат му, Бенедето Марчело исто така бил композитор. Бенедето во 1728 г. вонзаконски се оженил со неговата ученичка по пеење Розана Скалфи, која подоцна станала самостоен композитор. По неговата смрт таа не можела да добие наследство, па затоа во 1742 г. покренала тужба против деверот Марчело.

Дела

Иако неговите дела денес се малку застапени на репертоарите, Марчело се смета за мошне квалитетен композитор. Збирката концерти „Цитра“ се смета за необична поради дувачките сола, концизноста и употребата на контрапункт во рамките на еден поширок вивалдиевски стил, а со тоа и последниот застапник на венецијанскиот барокен концерт.“

Веројатно најпознато негово дело е концертот за обоа, гудачки инструменти и генералбас (континуо). Јохан Себастијан Бах високо го ценел делото, и затоа го транскрибирал за чембало (BWV 974). Оттогаш се објавени разни преработки на овој концерт. Варијантата цо Ц-мол се смета за дело на брат му, Бенедето.

Литература

The Grove Concise Dictionary of Music, Oxford University Press, 1994

Надворешни врски

• Слободни партитури од Алесандро Марчело од проектот „Меѓународна библиотека на партитури“