Александар Радославов
Александар Иванов Радославов — македонски револуционер учесник во македонското револуционерно движење и деец на Македонската револуционерна организација.
| Александар Радославов | ||
| ||
| Роден | 20 јули 1878 Велико Трново, Бугарија | |
|---|---|---|
| Починал | 28 февруари 1951 Софија, Бугарија | |
Животопис
уредиАлександар Радославов е роден на 20 јули 1878 година во градот Трново. Завршува гимназија во родниот град, каде постојано е исклучен поради организирање на социјалистички кружоци. Од 1899 година учи природни науки на Софискиот универзитет "Свети Климент Охридски".
Во 1903 година ги прекинал студиите и се вклучува во работата на ВМОРО во Серскиот револуционерен округ. Станува секретар на четата на Јане Сандански. Во летото 1903 година е делегат на конгресот на Серскиот округ во Пирин и е избран член на горското началство заедно со Димитар Стефанов и Симеон Молеров.
По Илинденското востание, Александар Радославов се прибира во Бугарија, ги завршува студиите во 1904 година и од 1905 година учителствува во Втората женска гимназија во Софија. До 1908 година учествува во работата на ВМОРО, како останува приврзаник на Сандански.
Специјализира фитопатологија и микологија во Берлин. Ја критикува образовната политика на владата и во 1914 година е преместен во Цариброд. Од 1918 година е главен инспектор за природна наука и хемија, а подоцна работи како главен секретар во Министерството за народна просвета. Се занимавал со научна дејност. Учествува во основањето на Бугарското ботанички друштво и Бугарското природноистражувачко друштво. Автор е на 217 статии во областа на природните науки и на 8 трудот на паразитски печурки во Бугарија. Од 1914 до 1948 година учествува во уредувањето на списанието "Природа", во 1930 - 1943 - на списанието "Природа и наука".
Александар Радославов умира на 28 февруари 1951 година во Софија [1][2][3][4].
Извори
уреди- ↑ Енциклопедия България, том 5, Издателство на БАН, София, 1986, стр. 660.
- ↑ Биографични данни от библиотека на ВМРО-София[мртва врска]
- ↑ „Алманах на българските национални движения след 1878 г.“, София, 2005.
- ↑ Николов, Борис Й. Вътрешна македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник, София, 2001, стр. 142-143.