Џенифер Редлоф
Џенифер Редлоф (родена 1961 година, Дурбан ) е јужноафриканска феминистичка активистка и пионер на информатичката и комуникациската технологија (ИКТ) за социјална правда.[1] Таа работи за Здружението за прогресивни комуникации (АПЦ) во Програмата за правата на жените и е член на одборот на Женски Нет.
Џенифер Редлоф | |
---|---|
Џенифер Редлоф во 2015 година, од Роберт Хамблин | |
Занимање | АПЦ Програма за правата на жените |
Активен период | 1980 |
Познат(а) по | Пионер на ИКТ за социјална правда Јужна Африка |
Кариера
уредиРадлоф е јужноафриканска активистка која е вклучена во правата на жените од 1992 година, со посебен фокус на пристапот до технологија и ИКТ[2] и градење капацитети преку дигитална безбедност и дигитално раскажување приказни. Таа создала, заедно со Програмата за правата на жените на АПЦ, Методологијата за родови и евалуација за Интернет и ИКТ,[3] алатка за учење која интегрира родова анализа во евалуацијата на иницијативите кои користат ИКТ за општествени промени што ја користеле над 100 заедници -организации со седиште во над 25 земји.[4]
Помеѓу 1995 и 2002 година, таа работела како менаџер за комуникации во Африканскиот родов институт, феминистичка истражувачка и наставна група која ги проучувала прашањата поврзани со родовите студии во Африка. Таа има преземено консултации за УНДП, Одделот за унапредување на жените на Обединетите нации и Фондацијата Рокфелер, и презентирала на бројни меѓународни и регионални конференции, работилници за обука и градење капацитети и стратешки дијалози.[5]
Пред да се приклучи на АПЦ, таа работела на Универзитетот во Кејптаун во Проектот за ресурси за социјална правда, поставувајќи алтернативен ресурсен центар, а потоа се пресели во Африканскиот родовиот институт за да ја води програмата за комуникации и вмрежување. Додека беше во Африканскиот родов институт, таа ја организирала првата пан-африканска консултативна работилница за поврзување на библиотекарите во Африка користејќи е-пошта со цел да го споделат домородното знаење. Таа е обучувач и фасилитатор и раководи со многу проекти, меѓу кои и GenARDIS – Род, земјоделство и рурален развој во информатичкото општество. Радлоф била вклучена во формирањето на Women'sNet во Јужна Африка, а била и во одборот до крајот на 2016 година. Таа работи и во извршниот комитет на Меѓународната коалиција за бранители на човекови права.
Публикации
уредиПрилози за книги
уреди- „Кон социјален договор за дигитална приватност и безбедност“, за Центарот за иновации за меѓународно управување и Чатам хаус (2016)
- „Хакерско исклучување: ангажмани на африканските феминистки и нарушување на интернетот“, за Heinrich Böll Stiftung (2015)
- „Променлива моќ и дипломатија за човекови права“, за Амнести интернешенал (2014)
- „Информации за жените од грасрут“ во Извори на информации во женските студии и феминизмот. Коавтор со д-р Џејн Бенет (2002)
- „Релевантноста и соодветноста на новите информатички технологии за жените во Африка“. Коавторство со Рут Оџиамбо Очиенг, во суперавтопат или пешачка патека? Знаење, информации и развој (2001)
- „Вмрежување на африканските жени и механизми за поддршка на жените за користење на автопатот“. Коавтор со Соња Боезак, за Институтот Панос (2000)
- „Женски информативни услуги и мрежи во Африка“, во Women's Information Services and Networks, KIT & IIAV, Амстердам (1999)
Статии и списанија
уреди- „Зошто финансиерите на човековите права треба да се грижат за дигиталната безбедност? (2017)[6]
- „Дигитално раскажување приказни: Сите наши приказни се вистинити и тие се наши!“, за GenderIT.org (2016)[7]
- „Алатки за создавачи на движења: ИКТ-алатки и ние се креваме“, за GenderIT.org (2016)
- „Хакерско исклучување: ангажмани на африкански феминистки и нарушување на интернетот“, за GenderIT.org (2015)[8]
- „Дигитална безбедност – од замолчување до барање безбедни простори“, за GenderIT.org (2014)[9]
- „Cómo influye el activismo en tu experiencia como ciudadana de internet“, за GenderIT.org (2013)[10]
- „Како активизмот го обликува вашето искуство да се биде граѓанин на интернет“, за GenderIT.org (2013)[11]
- „Хакирање исклучување: африкански феминистички ангажмани и прекини на интернетот“ (2015), во #GameChanger: Како новите медиуми го менуваат политичкото учество во Африка? (2015)
- Феминистичка Африка 18: е-политика на е-простори (2014) [12]
- „Уредник: Феминистички ангажмани со комуникациската технологија на 21-от век“, во Феминистичка Африка 18 (2014)
- „Дигитална безбедност како феминистичка практика“, во феминистичка Африка 18 (2014)
- „Африканскиот сајберфеминизам во 21 век“, во Отворена демократија (2014) [13]
- „Во разговор: Џенифер Редлоф и Јан Мулман за насилството врз жените поврзано со технологијата“, во Феминистичка Африка 18 (2014)
- Различни написи за http://www.genderit.org/ (2007–денес)
- „Улогата на информациските и комуникациските технологии во развојот на африканските жени“, со Наташа Примо и Алис Муња (2004)
- „Тврдејќи го сајбер просторот: комуникација и вмрежување за социјални промени и зајакнување на жените“, во феминистичка Африка, број 4 (2004) [14]
- „Нето добивки за жените во Африка“, во весник на Друштвото за меѓународен развој 45, со Наташа Примо (2002)[15]
- „Форма и содржина во електронските мрежи на африканските жени“, во Билтенот на Здружението на загрижени африкански научници (2001)
- „Релевантно и достапно електронско информациско вмрежување во Африка“ во Агенда бр:38, со Рут Оџиамбо Очиенг (1998)[16]
Наводи
уреди- ↑ Scott, Anna (2013-04-26). „Making ICTs work for social justice and development“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 2017-06-26.
- ↑ „Young feminist movements: the power of technology“. openDemocracy (англиски). 2016-08-19. Архивирано од изворникот на 30 April 2017. Посетено на 2017-06-26.
- ↑ „Jennifer Radloff | GEM | Gender Evaluation Methodology“. www.genderevaluation.net. Посетено на 2017-06-26.
- ↑ „Gender Evaluation Methodology for Internet and ICTs | Association for Progressive Communications“. www.apc.org (англиски). Посетено на 2017-06-26.
- ↑ Karaman, Semanur (2016-11-28). „We, women who defend rights, are beautiful“. Huffington Post (англиски). Посетено на 2017-06-30.
- ↑ „Why should human rights funders care about digital security?“. AWID (англиски). 2017-05-19. Посетено на 2017-06-30.
- ↑ „Digital Storytelling: All our stories are true and they are ours! | GenderIT.org“. www.genderit.org (шпански). Посетено на 2017-07-04.
- ↑ „Hacking exclusion: African feminists engagements and disruption of the internet | GenderIT.org“. www.genderit.org (шпански). Посетено на 2017-07-04.
- ↑ „Digital Security – from silencing to claiming safe spaces | GenderIT.org“. www.genderit.org (шпански). Посетено на 2017-07-04.
- ↑ „Cómo influye el activismo en tu experiencia como ciudadana de internet | GenderIT.org“. www.genderit.org (шпански). Архивирано од изворникот на 2017-07-03. Посетено на 2017-07-04.
- ↑ „How activism shapes your experience of being a citizen on the internet | GenderIT.org“. www.genderit.org (шпански). Посетено на 2017-07-04.
- ↑ „Feminist Africa 18. 2013: e-spaces : e-politics | African Gender Institute“. agi.ac.za (англиски). Архивирано од изворникот на 2017-09-07. Посетено на 2017-06-30.
- ↑ „African cyberfeminism in the 21st century“. openDemocracy (англиски). Посетено на 2017-06-30.
- ↑ Jennifer, Radloff (2005). „Claiming Cyberspace: Communication and Networking for Social Change and Women's Empowerment“. Feminist Africa (4): 85–98. Архивирано од изворникот на 2017-09-07. Посетено на 2024-06-23.
- ↑ Radloff, Jennifer; Primo, Natasha (2002-12-01). „Net Gains for Women in Africa“. Development (англиски). 45 (4): 41–48. doi:10.1057/palgrave.development.1110403. ISSN 1011-6370.
- ↑ OCHIENG, RUTH; RADLOFF, JENNY (1998-01-01). „Relevant and accessible electronic information networking in Africa“. Agenda. 14 (38): 63–69. doi:10.2307/4066063. ISSN 1013-0950. JSTOR 4066063.