Угвентариум

Угвентариум или балсамариум (латински: unguentarium) е вид од стакло или Керамика (материјал) во кои се чувале мириси или миризливи масти, а кои се откриени во голем број во хеленистичка ера и римски наоѓалишта. Најмногу овие садови се наоѓале во гробовите, по што порано довиле име лакримариум (јаз-лат|lacrimarium) – сад за собирање солзи кои се исплакани за покојникот.

Римски стаклени угвентариум, слика преземена од Ancienttouch.com)

Угвентариумот е првобитно производ од исток, каде мирисите и маслата се произведени.

Балсамариите можат да бидат во различни форми. Во текот на 1. век најраспространет балсамариј бил во форма на капка со помалку или повеќе профилиран обод и заоблено или благо заострено дно, кој се јавува од времето на Нерон и Флавијците. Често се во сино-зелена боја. Во текот на 1. век во времето на Клаудије се јавуваат и тоалетни боци, со поголеми димензии, кај кои телото чини половина од цела боца. Кендлстик или балсамариј во облик на светилник, со проширени реципијент, благо вовлечено дно, долг врат и профилилиран обод е трет тип на садови за чување мириси и масла за јадење.

Литература

• Александрина Цермановиќ Кузмановиќ, Римско стакло, Нучна книга, Белград, 1991.