Портал:Таоизам


 

Тао или дао (Предлошка:Lang-zх) — метафизички концепт кој се среќава во таоизмот, конфуцијанството, и воопшто во древната кинеска филозфија. Иако самиот термин се преведува како „пат“, „начин“, „учење“ или „принцип“, сепак најчесто се користи за да ја означи основата или вистинската природа на светот.

Кинескиот идеограм за „Тао“.

Во таоизмот, е претходник на универзумот. Во Тао Те Чинг „именуваното“ или „десетте илјади нешта“ се манифестација на Тао, кои можат да функционираат само во рамките на Тао. Од друга страна, Тао секогаш е „неименуваното“, затоа што не е можно да се опише со зборови. Се вели дека е без форма, без лик, истовремено совршено мирен и во постојано движење, најголем од најголемото нешто и најмал од најмалото. Зборовите кои ги опишуваат обликот, движењето, големината или било кој друг квалитет, секогаш вршат определба, во која не може да се најде Тао.

Иако Тао не може да се опише, таоизмот вели дека може да се спознае, а неговите принципи можат да се следат. Значаен дел од таоистичките ракописи се насочени кон богатството од следењето на Тао, и кон крајно бескорисните обиди да се сфати или да се контролира Тао. Ова најчесто се прикажува преку јин и јанг, каде секоја акција создава контра-акција како природно движење, односно манифестација на Тао.

Тао често се споредува со водата: чист, јасен, безбоен, незабележлив, сепак сите суштества зависат од него.

Одликите на Тао

уреди

Основниот извор на информации за Тао е Тао Те Чинг. Книгата не дефинира што е тоа Тао.

Во основа Тао не може да се дефинира и нема ограничувања.

Нешто таинствено се оформило,

настанало пред Небото и Земјата. Во тишината и празнината, независно и непроменливо. Насекаде присутно и во постојано движење. Може да се смета за мајка на сè што постои.

Не му го знам името, го викам „Тао“. („Тао Те Чинг“, дел 25)

Сепак, постојат одредени одлики на Тао кои често се забележуваат и се користат за да се опише неговата функција.

 
Јин и јанг.