Густав Шваб (19 јуни 17924 ноември 1850) — германски писател и издавач.

Густав Шваб (19 јуни 17924 ноември 1850)

Животопис уреди

Таткото на Јохан Кристоф Шваб бил таен дворски советник и привремен професор на Високото Карловско школо во Штутгарт (Hohe Karlsschule), кое тогаш имало статус на универзитет, а неговата мајка Фридерика потекнувала од богато трговско семејство. Завршил штутгарска гимназија, а од 1809 до 1814 со стипендија од Евангелиската донација во Тибинген, студирал на тамошниот универзитет Еберхард-Карл, најпрво филологија и филозофија, а потоа и теологија.

За време на студиите, тој се зачленил во литературен кружок и станал пријател со Лудвик Уланд, Карл Фарнхаген, и Јустинус Кернер, со кои ја објавил познатата збирка на песни Германската песничка шума (1813). Во пролетта 1813 година отпатувал во северна Германија, каде помеѓу другото се сретнал со Гете и Шлаермахер.

На крајот на 1817 година станал професор по класични јазици. По неколку месеци се оженил со Софи Гмелин, ќерка на професорот по право. Од 1825 година па натаму работел 20 години на издавање на список за книжевни разоноди (Blätter für literarische Unterhaltung) во издавачката куќа Брокхаус, а од 1828 година добил работа како уредник на книжевната рубрика од познатите делови на утринската листа за модерни слоеви (Morgenblatt für gebildete Stände) еден од најпознатите германски издавачи, Јохан Фридрих Коте. Ова е за германскиот литерарен свет од тоа време кој бил еден од главните позиции, и Шваб станува заштитник на младите уметници.

За издавачката куќа Мецлер во 1827 година ја уредувал најголемата германска верзија на класичните автори и преводи. Тој за своја должност ја сметал дека треба на децата што повеќе да им го приближи светот на класичната митологија, што му дало идеја во 1835 година да објави антологија од песни за Стара Грција за женски обработени од младите (Die Dichter des alten Griechenlands für die weibliche Jugend bearbeitet).

Во периодот 1828 — 1829 година, излегуваат неговите два тома збирки со песни (Gedichter) со славната балада Jahac и Боденско езеро.

Наводи уреди