Космичко зрачење: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Наводи: Правописна исправка |
с →Историја: Јазично подобрување, replaced: радијацијата → зрачењето (2) |
||
Ред 107:
== Историја ==
По откривањето на радиоактивноста од страна на Хенри Бекерел во 1896 се верувало дека атмосферската јонизација била предизвикана од радиоактивните елементи кои се наоѓаат на земјата поради испарување на радиоактивните гасови. Но мерењата на степенот на јонизација при различни висини покажал дека радиоактивноста се намалува со зголемување на надморската висина, но тоа се објаснувало преку апсорбирање на
Во 1909 [[Теодор Вулф]] развил посебен вид на електрометар (направа која го мерела производството на јони во внатрешноста на херметички затворен сад) и покажал дека на поголеми висини, во неговиот случај на врвот на Ајфеловата кула, степенот на радијација е значително помал. Тоа го објавил во ''Physikalische Zeitschrift'' но неговиот труд не бил прифатен од научната јавност. Во 1911 [[Доминико Пачини]] набљудувал симултани промени на јонизацијата над езеро, море и на длабочина од 3 метри под површината на земјата. Пачини заклучил дека намалувањето на радиоактивноста под вода мора да е поради апсорпцијата на молекулите а не поради Земјината радиоактивност. Тогаш во 1912 [[Виктор Хес]] ги користел Вулфовите електрометри при што ги ставил во балон кој летал до погорните атмосферски слоеви. Тогаш открил дека со зголемувањето на висината се зголемува и степенот на радијација, но го исклучил Сонцето како извор на радијација бидејќи вршел истражување и за време на негово затемнување така што резултатот бил ист. Мерејќи ја брзината на честичките кои навлегувале во атмосферата Хес заклучил дека тие мора да потекнуваат од многу поодалечени извори на зрачење. Заради ова откритие ја добил Нобеловата награда за физика во 1936 година.
Изразот „Космички зраци“ бил употребен од [[Роберт Миликан]] кој докажал дека
==Наводи==
|