Протактиниум: Разлика помеѓу преработките

Протактиниум-233 е формиран по заробување на неутроните од ²³² Th. Таа понатаму се распаѓа или ураниум-233 или заробува друг неутрон и се претвора во нефизички ураниум-234.<ref>{{Наведена книга|url=https://books.google.com/books?id=sibA5ECQ8LoC&pg=PA265|title=Applied Reactor Physics|last=Hébert, Alain|date=July 2009|publisher=Presses inter Polytechnique|isbn=978-2-553-01436-9|pages=265–}}</ref> ²³³ Па има релативно долг полу-живот од 27 дена и висок пресек за заробување на неутроните (т.н. " неутронски отров "). Така, наместо брзо распаѓање на корисното ²³³ U, значителен дел од ²³³ Pa се претвора во нефизички изотопи и троши неутрони, деградирајќи ја ефикасноста на реакторот . За да се избегне ова, ²³³ Па се екстрахира од активната зона на реалистите за топена сол , за време на нивното работење, така што се распаѓа само до ²³³ U. Ова се постигнува со користење на неколку метри високи столбови на стопена [[бизмут]] со литиум растворен во него. Во поедноставено сценарио, литиумот селективно ги редуцира соли на протоктиниум во металот на протактиниум, кој потоа се извлекува од циклусот на стопена сол, а бизмутот е само носител. Таа е избрана поради неговата ниска [[точка на топење]] (271 &nbsp; °C), низок притисок на пареа, добра растворливост за литиум и актинидиактиноиди, и неизмерливост со стопените [[халид]]и .<ref name="b1">Groult, Henri (2005) [https://books.google.com/books?id=dR2DA50PUV4C&pg=PA562 Fluorinated materials for energy conversion], Elsevier, pp. 562–565, {{ISBN|0-08-044472-5}}.</ref>

Протактиниумот е [[Актиноиди|актинид]] кој е позициониран во [[Периоден систем на елементите|периодниот систем]] лево од [[ураниум]]от и десно од [[ториум]] , а многу од неговите физички својства се средно помеѓу овие две актинидиактиноиди. Значи, протокиниумот е повеќе густ и крут од ториум, но е полесен од ураниумот, а неговата точка на топење е пониска од онаа на ториум и повисока од ураниумот. Термичката експанзија, електричната и топлинската спроводливост на овие три елементи се споредливи и се типични за пост-транзициони метали . Проценетиот [[Модул на смолкнување|смолквен модул]] на протактиниум е сличен на оној на [[титан]]иум .<ref>Seitz, Frederick and Turnbull, David (1964) [https://books.google.com/books?id=F9V3a-0V3r8C&pg=PA289 Solid state physics: advances in research and applications], Academic Press, pp. 289–291, {{ISBN|0-12-607716-9}}.</ref> Протактиниумот е метал со сребрено-сив сјај кој е зачуван некое време во воздух.<ref name="CRC">{{Наведена книга|title=The Elements, in Handbook of Chemistry and Physics|last=Hammond, C. R.|date=2004-06-29|publisher=CRC press|isbn=978-0-8493-0485-9|edition=81st}}</ref><ref name="Myasoedov">{{Наведена книга|title=The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements|last=Myasoedov|first=B. F.|last2=Kirby|first2=H. W.|last3=Tananaev|first3=I. G.|date=2006|work=The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements|publisher=Springer|isbn=978-1-4020-3555-5|editor-last=Morss|editor-first=L. R.|edition=3rd|location=Dordrecht, The Netherlands|department=Chapter 4: Protactinium|bibcode=2011tcot.book.....M|doi=10.1007/978-94-007-0211-0|editor-last2=Edelstein|editor-first2=N. M.|editor-last3=Fuger|editor-first3=J.}}</ref> Протактиниумот лесно реагира со кислород, водена пареа и киселини, но не со алкалии.<ref name="Emsley">{{Наведена книга|title=Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements|last=Emsley|first=John|date=2003|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-850340-8|location=Oxford, England, UK|pages=347–349|department=Protactinium|orig-year=2001|url=https://books.google.com/books?id=j-Xu07p3cKwC&pg=PA348}}</ref>

Протактиниум оксиди се основни ; тие лесно се претвораат во хидроксиди и можат да формираат разни соли, како што се сулфати , фосфати , нитрати итн. Нитратот е обично бел, но може да биде кафеав поради радиолитичката распаѓање. Греење на нитратот во воздух на 400 &nbsp; °C го претвора во белиот протокиниум пентоксид.<ref name="target">{{Наведено списание|last=Grossmann|first=R.|last2=Maier|first2=H.|last3=Szerypo|first3=J.|last4=Friebel|first4=H.|date=2008|title=Preparation of 231Pa targets|journal=[[Nuclear Instruments and Methods in Physics Research A]]|volume=590|issue=1–3|pages=122|bibcode=2008NIMPA.590..122G|doi=10.1016/j.nima.2008.02.084}}</ref> Политриокофосфатот Pa (PO ₃ ) ₄ може да се произведе со реакција на дифлуорид сулфат PaF ₂ SO ₄ со [[фосфорна киселина]] (H ₃ PO ₄ ) под атмосферата на инертен гас. Греење на производот на околу 900 &nbsp; °C ги елиминира реактивните нуспроизводи како што се флуороводородна киселина , [[Сулфур триоксид|сулфурдиоксид]] и фосфорен анхидрид. Греење на повисоки температури во инертна атмосфера се разградува Pa (PO ₃₎ ₄ во дифосфат PaP₂O_7, којшто е аналогно на дифосфатите на други актинидиактиноиди. Во дифосфатот, групите PO ₃ формираат пирамиди со C _2v симетрија. Греење PaP ₂ O ₇ во воздух до 1400 &nbsp; °C го разложува во пентоксиди на фосфор и пропактиниум.<ref name="papo3">{{Наведено списание|last=Brandel|first=V.|last2=Dacheux|first2=N.|date=2004|title=Chemistry of tetravalent actinide phosphates—Part I|journal=[[Journal of Solid State Chemistry]]|volume=177|issue=12|pages=4743|bibcode=2004JSSCh.177.4743B|doi=10.1016/j.jssc.2004.08.009}}</ref>