Тјалинг Копманс: Разлика помеѓу преработките

'''Тјалинг Чарлс Копманс''' ({{lang-nl|Tjalling Charles Koopmans}}; {{роден|28|август|1910}} — {{починат|26|февруари|1985}}) — [[Холандија|холандско]]-[[САД|американски]] математичар и економист и заеднички добитник со [[Леонид Канторович]] на [[Нобелова награда за економија|нобеловатаНобеловата награда за економија]] во 1975 година.

Копманс е роден во [['с-Гравеланд]], [[Холандија]]. Го започнал универзитетското образование на [[Утрехтски универзитет|Утрехтскиот универзитет]] на седумнаесет години, насочувајќи се кон математика. Три години подоцна, во 1930 година, се префрлил на теоретска физика. Во 1933 година го запознал [[Јан Тинберген]], првиот добитник на нобеловатаНобеловата награда за економија во 1969 година, и се преселил во [[Амстердам]] да учи математичка економија кај него. Покрај математичката економија, Копанс ги проширил неговите истражувања во [[економетрија]]та и [[статистика]]та. Во 1936 година докторирал на [[Лејденски универзитет|Лејденскиот универзитет]]. Насловот на неговиот труд бил „Линеарна регресиска анализа на економските временски низи“.

Раните дела на Копманс на теоријата Хартри-Фок се поврзувани со [[Копмансова теорема|Копмансовата теорема]], која е многу позната во квантната хемија. Копманс ја добил нобеловатаНобеловата награда (заедно со Леонид Канторович) за неговите придонеси на полето на алокација на ресурсите, специфично за теоријата на оптимална корисност на ресурсите. Работата за која наградата била доделена се насочувала на анализа на активноста, студија на интеракциите помеѓу инпутите и аутпутите на производството и нивната врска со економската ефикасност и цените. На крај, важноста на статијата од Копманс (1942) за распределбата на серискиот коефициент на корелација била признаена од [[Џон фон Нојман]], а подоцна влијаела на оптималните тестови за единечните корени од [[Џон Денис Сарган]] и [[Алок Баргава]].