Герасим Тодоров: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎top: Исправка на латинични букви помешани меѓу кириличните, replaced: Скопje → Скопје
Нема опис на уредувањето
Ред 1:
{{Инфокутија за личност||име=Герасим Тодоров|портрет=Gerasim Todorov with his children.JPG|опис=Герасим Тодоров со неговите деца.|наставка=|роден-дата={{роден на|27|ноември|1910}}|роден-место=[[Влахи]], [[Пиринска Македонија]]|починал-дата={{починал на|30|март|1948}}|починал-место=[[Влахи]], [[Пиринска Македонија]]}}
'''Герасим Тодоров''' е роден во село [[Влахи]], [[Пиринска Македонија]]. Членува во ВМРО на Ванчо Михаjлов.<ref>Веселин Ангелов. Отличен българин с името Герасим, първо издание, С., 2001, второ издание, 2008&nbsp;г., меки корици, 114 с., ISBN 978-954-617-034-7</ref>
Во [[1947]] година, создава илегална чета од околу 80 комити за вооружена борба со бугарскиот комунистички режим, за [[Обединета Македонија|обединета и независна Македонија]]. Од нив 13 души се осудени на смрт и обесени во [[Горна Џумаја]], меѓу кои два свештеника, еден полковник и еден потполковник. Неколку се убиени без суд и пресуда. Повеќе од четириесетмина се осудени на доживотен затвор, а другите на тешки временски казни. Раководителот на илегалниот одред, Герасим Тодоров, при разбивањето на групата херојски се самоубива. Во одредот учествувале полковник [[Стоjно Бачиjски]] (поранешен командир на 51 Вардарски полк во [[Скопје]]), потполковник [[Димитар Цветков]], [[Петар Грков - Попето]], [[Димитaр Павлов - Дупничанецот]], [[Крум Монев]], [[Д-р Петар Х. Митов]] од [[Гара Пирин]] и др.
 
'''Герасим Тодоров''' ([[Влахи]], [[27 ноември]] [[1910]] - [[Влахи]], [[30 март]] [[1948]]) — борец за [[Обединета Македонија|обединета и независна Македонија]]. Тодоров бил водач на нелегална чета, која што дејствувала од средината на 1947 година, до април 1948 година.<ref>{{Наведена книга|title=Зловещата - 1948 год. за Пиринска Македония|first=Крум Монев|location=Горна Џумаја|pages=1}}</ref>
== Врски ==
 
== Животопис ==
Тодоров е роден на [[27 ноември]] [[1910]], во селото [[Влахи]], [[Пиринска Македонија]], во кое се родени и други патриотски македонски дејци, како [[Јане Сандански]]. Во [[1947]] година, создава илегална чета од околу 80 комити за вооружена борба за [[Обединета Македонија|обединета и независна Македонија]].
 
Од нив 13 души се осудени на смрт и обесени во [[Горна Џумаја]], меѓу кои два свештеника, еден полковник и еден потполковник. Неколку се убиени без суд и пресуда. Повеќе од четириесетмина се осудени на доживотен затвор, а другите на тешки временски казни.
 
Тодоров е предаден од негов верен јатак, што доведува до неговото самоубиство.<ref>{{Наведена книга|title=Зловещата - 1948 год. за Пиринска Македония|first=Крум Монев|location=Горна Џумаја|pages=2}}</ref>
 
Во одредот учествувале полковникот [[Стоjно Бачиjски]] (поранешен командир на 51 Вардарски полк во [[Скопје]]), потполковникот [[Димитар Цветков]], [[Петар Грков - Попето]], [[Димитaр Павлов - Дупничанецот]], [[Крум Монев]], [[Д-р Петар Х. Митов]] од [[Гара Пирин]] и други.
 
== Мисли ==
<blockquote>За ослободувањето на Македонија загинале стотици илјади нејзини чеда, стотици илјади други се расфрлени, исфрлени од татковото огниште низ целиот свет, десеттина илјади куќи се запалени... И ако и на нас сега ни се падне истиот к'смет, ако и нас нè снајде истата судбина и треба да изгориме во пламените на таа борба, бидете спокојни, дека за родината ни тогаш нема да биде толкава голема загуба. Нели знаете, дека за одржувањето на тој свет оган, потребен е запалив материјал, и тоа многу многу.<ref>{{Наведена книга|title=Зловещата - 1948 год. за Пиринска Македония|first=Крум Монев|location=Горна Џумаја|pages=3}}</ref></blockquote>
 
== Наводи ==
<references />
 
== Надворешни врски ==
* [http://www.eunet.bg/media/show_story.html?issue=222534176&media=1523776&class=6852860&story=222535648 Милост веќе не раздавам...] (на бугарски)
* [http://www.eunet.bg/media/show_story.html?issue=76927319&media=1523776&class=6852860&story=89228585 Мажествениот офицер Бачиjски беше погубен преди 50 години] (на бугарски)