Ференц Казинци: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →top: Форматна исправка, replaced: }}) е → }}) — |
с →Животопис: clean up, replaced: креација → творба |
||
Ред 6:
== Животопис ==
Роден е во [[Ерсемлјен]], Унгарија. студира право во [[Кошице|Каша]] и [[Прешов|Еперјеш]], како и во [[Будимпешта|Пешта]], каде исто така се здобива и со темелно знаење за [[француска литература|француската]] и [[германска литература|германската литература]], а се запознава и со [[Гидеон Радај]], кој пак му ја отстапува својата библиотека. Во 1784 Казинци станува помошник-нотар во [[Абој]], а две години подоцна номиниран е за школски инспектор во Каша. Таму почнува да се посветува на својата идеја за возобновување на [[унгарски|унгарскиот јазик]] и литература преку преведување на странски класици и проширување на древниот унгарски речник. Во 1788, со помоѓ на [[Давид Бароти Сабо]] и [[Јанош Бачањи]], во Каша го основа првиот унгарски литературен информатор, списанието ''Magyar Muzeum'' (Унгарски Музеј);''Орфеј'', кој ќе го наследи во 1790 година е негова лична
Бидејќи е инволвиран во демократскиот заговор на опатот [[Игнац Мартинович]], Казинци е уапсен во 1794 година и осуден на смрт; набрзо, казната му е смалена на доживотен затвор. Сепак, пуштен е од затвор во 1801 година, по што набрзо се венча со Софија Терек, ќерка на неговиот претходен патрон, и се повлекува на еден мал имот кај [[Шефалом]], во близина на [[Сатор-Ујели]]. Во 1828 активно учествува на конференциите кои имаат за задача да ја основаат Унгарската Академија, чијшто почесен прв член ќе стане токму тој.
|