|
* Зачувување на традициите на општествениот поредок.
* Способност за трпење на критика како безлична власт.
* Способност за управување со поголемо знаење и дејствување во споредба со еднаедрн индивидуапоединец како кралот.
Највисоко поставени меѓу потчинетите, ерловите во [[Англија]] и [[Шкотска]] и [[војводите]] и [[грофовите]] на континентот, биле право на избор на советот. Освојувач води војна за освојување поради освета или за грабежи, но установеното кралство ја наплаќа данок од потчинетите. Една од функциите на Советот е да ја чува кралската каса полна. Друга е исполнувањето на воената обврска, и поставувањето на кралското господство заради исполнување на задачата за собирање на даноци и војници.
==== Државата и сопственоста ====
Сопственост е правото на секојасекој индивидуапоединец или група на луѓе да ужива во користа на предмет без разлика дали е материјален или интелектуален. Право е моќ зајакната со јавен интерес. Некогаш се случува примената на правото да се коси со јавниот интерес. Сепак, правото на сопственост е производ од јавниот интерес, без разлика дали тој е минат, сегашен или иден. Порастот на знаењето е клучот на историјата на сопственоста како институција. Колку повеќе стануваме свесни за постоењето на некој предмет, без разлика дали тој е физички или интелектуален, толку повеќе истиот го присвојуваме. Појавувањето на државата, ја донесе последната фаза во еволуцијата на сопственоста, почнувајќи од дивиот живот, до сопружништвото. Во присуство на државата, можеме да имаме земјишна сопственост. Државата почнала да доделува господства, и со тоа го заменила доделувањето на сопственоста, со наследување. Со сопственоста на земја се појавил и закупот и размената на добра, профитот, па така “господарот на земјата„ од минатото, во модерните времиња е земјопоседник. Ако е погрешно претпоставено дека вредноста на земјата е секогаш иста, тогаш воопшто нема никаков тек на еволуцијата на сопственоста. Меѓутоа, цената на земјата се зголемува со секое зголемување на бројот на населението од кое земјопоседникот има корист. Земјопоседниците на големи земјишни површини биле најценети од сите политички служби. Во индустријата, позицијата на земјопоседникот не е толку важна, но во градови кои се развиле благодарение на индустријата, среќните земјопоседници “ожнеале„ огромни заработувачки. Кон крајниот период на [[Средниот век]] во [[Европа]], Државата (со користење на конфискацијата за полнење на благајните) и Црквата (со добивање на огромни површини земја) беа здружени против селските заедници и малото господство. Оваа соработка била толку успешна, што денес селото се смета за идеално за индивидуалисти, односно тоа е место каде “секој може да прави што сака со самиот себеси„. Државата била најважниот фактор во еволуцијата на правото на сопственост без оглед дали тоа е јавно или приватно.
==== Државата и правниот систем ====
|
