Сумата на силите, од кои еденaтаедената може да биде непозната, им овозможува на непознатите да бидат пронајдени. Слично на примената на претпоставката на нула забрзување на збирот на моменти делува на системот и доведува до:
<math> \textbf M = I \alpha = 0\, .</math>
Ред 62:
== Течности ==
[[Хидростатика]] е позната и како [[статичка течност]]. Ако нето силата е поголема од нула тогаш течноста ќе се движи во правец на добиената сила. Овој концепт е формулиран од страна на францускиот математичар и [[филозоф]] [[Блез Паскал]] во 1647 и стана познат како [[Закон Паскал]]. Таа има многу важни апликации во [[хидрауликата]]. [[Архимед]], [[Абу Раѓах Ал-Бируни]], [[Ал-КaзиниКазини]]<ref name="Rozhanskaya-642">Mariam Rozhanskaya and I. S. Levinova (1996), "Statics", p. 642, in {{Harv|Morelon|Rashed|1996|pp=614–642}}:{{quote|"Using a whole body of mathematical methods (not only those inherited from the antique theory of ratios and infinitesimal techniques, but also the methods of the contemporary algebra and fine calculation techniques), Arabic scientists raised statics to a new, higher level. The classical results of Archimedes in the theory of the centre of gravity were generalized and applied to three-dimensional bodies, the theory of ponderable lever was founded and the 'science of gravity' was created and later further developed in medieval Europe. The phenomena of statics were studied by using the dynamic approach so that two trends - statics and dynamics - turned out to be inter-related within a single science, mechanics. The combination of the dynamic approach with Archimedean hydrostatics gave birth to a direction in science which may be called medieval hydrodynamics. [...] Numerous experimental methods were developed for determining the specific weight, which were based, in particular, on the theory of balances and weighing. The classical works of al-Biruni and al-Khazini may be considered the beginning of the application of experimental methods in [[medieval science]]."}}</ref> и [[Галилео Галилеј]], исто така, главните фигури во развојот на хидростатика.
