Никола I Цариградски: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →top: Правописна исправка, replaced: Константинопол → Цариград (2) |
с →top: Јазична исправка, replaced: Лео → Лав |
||
Ред 8:
Во периодот кога на власт стапува братот на Лав VI, [[Александар III (византиски владетел)|Александар III]] на 12 мај 912 година, Никола бил повторно устоличен како патријарх. Со ова започнала борба со подржувачите на Евтимиј, која не завршила сè додека новиот император [[Роман I]] Лакапин го донел ''Томосот на единството'' во 920 година. Во меѓувреме Александар починал во 913 година откако започнал [[византиско–бугарска војна (913–927)|војна со Бугарија]], при што малолетниот Константин VII Го наследил на престолот. Никол I Цариградски станал водечки член на седумчленото советодавно тело, и истиот морал да се соочи со напредувањето на [[Симеон I]] кон [[Цариград]]. Никола договорил примирје, го крунисал Симеон за цар на бугарите во церемонија надвор од Цариград, и договорил брак на Симеоновата ќерка со Константин VII.
Овие негови постапки ја поткопале неговата позиција, и во март 914 година, со поддршка на ''[[магистрат]]от'' [[Јован Грчки]], Зоја Карбонопсина го заменила Никола како најглавен регент. Го отфрллила договорот со Симеон, со што непријателството повторно започнало со [[Бугарија]]. Кога нејзинот главен поддржувач [[Лав Фока Постариот|
Покрај многуте писма до голем број на благородници и странски владетели (вклучувајќи го и Симеон I), Никола напишал брседа за грабежот на [[Солун]] од [[арапи]]те во 904 година. Тој бил критичен мислител кој отишол дотаму што почнал да се сомнева во вистинитоста на цитатите од [[стар завет|стариот завет]] и мислењето дека заповедта на императорот бил непишан закон.
| |||