Седми вселенски собор: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎top: Замена со македонски назив на предлошка, replaced: Infobox Ecumenical council → Инфокутија Вселенски собор
с Правописна исправка, replaced: Константинопол → Цариград (4), константинопол → цариград (2)
Ред 4:
|accepted_by=[[Римокатоличка црква]], [[Старокатоличка црква]], [[Православие]]
|previous=(Католичка) [[Шести вселенски собор]]<br />(Православни) [[Трулски собор]]
|next=(Католичка) [[Четврти константинополскицариградски собор (Римокатоличка црква)]]<br />(Православие) [[Четврти константинополскицариградски собор (Православие)]]
|convoked_by=[[Константин VI]] и [[Ирина (Византија)|Ирина]] (како регент)
|presided_by=[[Тарасиј КонстантинополскиЦариградски]] и [[папа Адријан I]]
|attendance=350
|topics=[[Иконоборство]]
Ред 16:
[[Податотека:Seventh ecumenical council (Icon).jpg|мини|лево|250п|[[Икона]] на Седмиот вселенски собор (17 век, [[Новодевички манастир]], [[Москва]]).]]
 
Императорот [[Лав III Исавријанин]] во [[727]] година издал едикт со кој го забранил почитувањето на [[икона|иконите]] и секое сликовито претставување на божеството. Потоа, поставувил иконоборен патријарх, а од [[папа Григориј III]], кој ги екскомуницирал иконоборците, ја одзел провинцијата [[Илирик]], и ја предал под Цариградска јурисдикција. Неговиот наследник, [[Константин V Копроним]] свикал (иконоборен) собор во [[754]] година во [[КонстантинополЦариград]], кој го осудил а почитувањето на иконите и ги исклучил од црквата оние кои ги почитуваат иконите, вклучително и [[свети Јован Дамаскин]], еден од најголемите бранители на теологијата на иконите.
 
Царот Лав бил противник на иконите, додека неговата жена, царица Ирина потајно ги почитувала. По неговото упокојување, таа била во можност да го спречи иконоборството кое траело околу педесет години. Тогашниот Патријарх [[Павле IV КонстантинополскиЦариградски]] се повлекол сам, а за нов Патријарх бил избран [[Терасиј КонстантинополскиЦариградски]]. Царица Ирина, со поддршка на Патријархот Терасиј и [[папа Адријан I]], го свикал соборот во [[Никеја]].
 
== Наводи ==