Харем-и Хумајун: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Историја: Замена на предлошка, replaced: Топкапи Сарај → Топкапи-сарај |
с Јазично подобрување, replaced: тронот → престолот (2) |
||
Ред 2:
'''Османлискиот харем''' ([[турски]]: ''Harem-i Hümâyûn'') бил еден од најважните судови односно резиденции на [[Османлиското Царство]]. Тој бил управуван од страна на [[Валиде султан]], односно мајката на султанот. Позицијата на Валиде султан била втора по важност во отоманската хиерархија, по онаа на [[султан]]от. Таа имала огромно влијание врз управувањето на земјата.
Во текот на [[17 век]], главно поради застанувањето на
== Историја ==
Ред 18:
При изборот на султанската наложница таа требало да замине во одајата на султанот. Но претходно морела да помине преку неколку ритуали. Така за да биде избрана таа морала да добие од султанот одреден подарок, најчесто шамија или прстен. По поканата девојката одела во бања а по ова била облекувана во најубавите алишта и била придружувана до вратата на султанот. По влегувањето во неговата соба, таа требала да го чека султанот и во никој случај не смеела да легне во креветот пред да престигне султанот. По влегувањето на султанот во собата, таа коленичела пред султанот и му ги бакнувала неговите нозе. Утрото султанот испраќал подароци на наложницата во харемот а доколку на султанот му се допаднала таа останувала цела ноќ кај него.
Султанот според протоколот можел да има четири фаворитки за љубовници. Ако наложницата забременеела таа била преместувана во категоријата на среќници. По раѓањето на султански наследник, таа добивала статус на сопруга на султанот. Тогаш таа имала во палатата самостојна соба, имајќи право на дневно мени од 15 јадења, како и многу робинки за домашна послуга. Само една од жените на султанот добивала титулата султанши или [[хасеки султан]], а тоа била онаа чиј син можел да го наследи
По 9-годишна служба во харемот, султанските наложници имале право да го напуштат харемот. Во таков случај, султанот при нивното мажење им исплаќал, а ослободените од харемот добивале и посебен документ дека се слободни луѓе.
|