Андреј III (Унгарија): Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Јазична исправка, replaced: бил роден → е роден |
с →top: Јазично подобрување, replaced: тронот → престолот |
||
Ред 1:
'''Андреј III Венецијанец''' ({{lang-hu|III. Velencei András}}, {{lang-hr|Andrija III. Mlečanin}}, {{lang-sk|Ondrej III.}}; околу 1265 - 14 јануари 1301) — [[крал на Унгарија]] и Хрватска помеѓу 1290 и 1301 година. Неговиот татко, Стефан Постхум, бил постхумниот син на [[Андреј II (Унгарија)|Андреј II]], иако браќата на Стефан го сметале за копиле. Андреј пораснал во [[Венеција]] и првпат пристигнал во Унгарија по покана на бунтовниот барон, Иван Кошеги, во [[1278]] година. Кошеги се обидел да го сврти Андреј против [[Ладислав IV (Унгарија)|Ладислав IV]], но заговорот не успеал и Андреј се вратил во [[Венеција]].
Како последен машки член на [[Ардадовци]], Андреј бил избран за крал по смртта на кралот Ладислав IV во 1290 година. Тој бил првиот унгарски монарх кој издал диплома за крунисување, потврдувајќи ги привилегиите на благородниците и свештенството. Најмалку три претенденти - [[Албрехт I (Германија)|Албрехт од Австрија]] , Марија од Унгарија, и авантурист - го оспорија неговото барање на
Унгарија била во состојба на постојана анархија за време на владеењето на Андреј. Неколку моќни семејства автономно управувале со нивните домени, се издигнувале речиси секоја година во отворен бунт против Андреј. Со смртта на Андреј, куќата на Арпадовци исчезнала. Следела граѓанска војна која траела повеќе од две децении и завршила со победа на внукот на Марија, [[Карло Роберт]].
| |||