Предраг Мијатовиќ: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Правописна исправка, replaced: -ри јуни → јуни, -ти јануари → јануари, -ти мај → мај, -ти јуни → јуни, -ти септември → септември
с Јазична исправка, replaced: креатор → творец (2)
Ред 57:
===Реал Мадрид===
 
Конечно Мијатовиќ пристигна во главниот град на [[Шпанија]] со големи реклами како 27-годишник во летниот преоден рок во 1996 година. Во Реал, играјќи како повлечен напаѓач/креатортворец на играта, Мијатовиќ беше поврзан со [[Давор Шукер]] (исто така нов играч купен од [[ФК Севиља|Севиља]]) и [[Раул Гонзалез]] и така тие создадоа напаѓачко трио. И покрај тоа што беше познат по неговите екстремно одбранбени тактитки [[ФК Милан]], менаџерот [[Фабио Капело]] играше со три напаѓачи, [[Давор Шукер|Шукер]] и Мијатовиќ заедно учествуваа во постигнување на 38 лигашки натпревари во сезоната 1996/97 година каде ја освоија титулата, со 24 голови на Шуќер и 14 голови на Мијатовиќ исто така учествувајќи во многу од другите погодоци. Раул кој имаше 19 години ги изигра сите 42 лигашки натпревари и постигна 21 гол.
 
За време на наредната 1997/98 сезона лично за Мијатовиќ присуството во Реал не беше многу успешна, но сепак имаше многу моменти за памтење. Покрај повредите и неконстантната форма, тој сепак успеа да постигне 10 погодоци на 24 лигашки натпревари, добро поврзувајќи се со надежниот 21-годишен напаѓач [[Фернандо Мориентес]] кој пристигна од [[Реал Сарагоса]] на почетокот на сезоната и успеа да го надмине Шукер и да допринесе за негова продажба на крајот на сезоната. Иако [[ФК Барселона]] предводена од [[Сони Андерсон]], [[Луис Фиго]] и [[Луис Енрике]] помеѓу другите ги победи во трката за шпанската титула, сезоната сè уште беше сметана за успешна бидејќи недофатливиот европски трофеј беше повторно вратен на [[Сантјаго Бернабеу (стадион)|Бернабе]] по 32 години. Реал го победи [[Јувентус]] во мај 1998 година на [[Амстердам арената]] каде Мијатовиќ го постигна единствениот гол, кој исто така беше прв гол во таа сезона во лигата на шампионите. Откако, беше на врвот на светот во мај, Мијатовиќ се врати во Реал Мадрид во август со рамнодушни чувства по неговите лоши настапи на светското првенство во 1998 година. Наредната сезона 1998/99 беше последна за него во [[кралскиот клуб]]. И покрај победата во лигата на шампионите договорот на менаџерот [[Јоп Хенкес|Јуп Хенкес]] не беше продолжен. Како нов менаџерски тим беа вработени на прво место [[Хозе Антонио Камачо]], а на второ [[Гус Хидинк]] кој често го користеа Мијатовиќ на крилната позиција, додека Раул и Мориентез најчесто беа на напаѓачките позиции. И покрај тоа што тој на моменти покажуваше брилијантност, настапите на Мијатовиќ во најголем дел беа незадоволувачки за тим од браншата на Реал. Кога [[Хидинк]] доби отказ на полусезоната, сепак не беа на повидок подобри денови на Мијатовиќ, и тој јавно кажуваше за недоразбирањата со новиот тренер [[Џон Тошак]].
Ред 107:
На крајот Калдерон и Мијатовиќ оставија измешано наследство од нивното време на раководење во седиштето на Реал. Од една страна тие беа на чело и освоија две титули во Ла Лига со дополнение на купувањето на веќе докажаниот крилен напаѓач од светска класа [[Арјен Робен]], но повеќе ќе бидат запомнати по неуспехот да ги донесат супер ѕвездите од највисок ред коишто ги ветија како што се [[Цеск Фабрегас]], Кака и [[Кристијано Роналдо]].
 
Други угледни играчи кои Мијатовиќ ги купи беа [[Руд Ван Нистелрој]] од [[Манчестер Јунајтед]], дефанзивниот среден играч [[Махмаду Дијара]] од [[Лион]], 19-годишниот напаѓач [[Гонзало Игуаин]] од [[Ривер Плата]], 18 годишниот лев бек [[Марсело Виеира]] од [[Фулминенсе]], покажаниот 23-годишен креатортворец на играта од средниот ред, [[Весли Снајдер]] од [[Ајакс]] и напаѓачкиот среден играч, [[Рафаел Ван Дер Вард]] од [[ФК Хамбургер]].
 
Во мај 2011 година Мијатовиќ беше поврзан со позицијата спортски директор во [[Челзи]] што следеше по заминувањето на [[Френк Арнсен]].