Фредерик Соди: Разлика помеѓу преработките

'''Фредерик Соди''' (2 септември 1877 - 22 септември 1956) — англиски радиохемичар, кој заедно со Ернест Ратерфорд објаснил дека радиоактивноста се должи на трансмутацијата на елементи, за кои сега се знае дека вклучуваат нуклеарни реакции.Тој, исто така, го докажал постоењето на изотопи на одредени радиоактивни елементи.

Соди е роден на Улица 5 Болтон, Истборн, Англија.Син е на Бенџамин Соди, трговец на пченка и неговата сопруга Хана Грин.Отишол на училиште во Истборн Колеџ, пред да продолжи да студира на Универзитетскиот колеџ во Велс во Аберствит и на колеџот Мертон, Оксфорд, каде што дипломирал во 1898 година со почести по хемија од прва класа. Бил истражувач во Оксфорд од 1898 до 1900 година.

Во 1903 година, заедно со Сер Вилијам Рамсај од Универзитетскиот колеџ во Лондон, Соди покажал дека распаѓањето на радиум произведува хелиумски гас.Во експериментот, примерок од радиум бил затворен во тенкозиден стаклен плик,, ставен во евакуирана стаклена ламба.По оставање експериментот да трае долго време, спектрална анализа на содржината на поранешниот евакуиран простор открила присуство на хелиум.Подоцна во 1907 година, Рутерфорд и Томас Ројдс покажале дека хелиумот за првпат бил формиран како позитивно наелектризирани јадра на хелиум (He2 +) кои биле идентични со алфа-честички, кои можеле да поминат низ тенкиот стаклен ѕид, но биле содржани во околниот стаклен плик.

Работата што Соди и неговиот истражувачки асистент Ада Хичинс ја направија во Глазгов и Абердин покажала дека ураниумот се распаѓа на радиум.Исто така, покажала дека радиоактивен елемент може да има повеќе од една атомска маса, иако хемиските својства се идентични.Споди го нарекува овој концепт изотоп, што значи "исто место". Зборот "изотоп" првично му бил предложен од Маргарет Тод. Подоцна, Џ, Џ Томсон покажал дека нерадиоактивните елементи исто така можат да имаат повеќе изотопи.

Во 1913 година, Соди исто така, докажал дека атомот се движи пониско во атомски број за две места на алфа емисија, а повисоко за едно место на бета емисија. Ова било откриено во исто време од Казимеж Фаџанс, и е познато како закон за радиоактивно поместување на Фаџанс и Соди, и претставува основен чекор кон разбирање на односите меѓу семејствата на радиоактивни елементи.Соди ги објавил книгите "Толкувањето на радиумот" (1909) и "Атомската трансмутација"(1953).

Во 1918 година, тој најавил откривање на стабилен изотоп на Протактиниум, работејќи со Џон Арнолд Кранстон.Ова малку го пост-датирало ткритието од страна на германски колеги, сепак, се вели дека нивното откритие е всушност направено во 1915 година, но нејзината објава беше одложена поради белешките на Кранстон кои беа заклучени, додека тој бил активнен во Првата светска војна.

Неговата работа и есеи, кои го популаризираа новото разбирање на радиоактивноста, биле главната инспирација за делото на Х. Г. Велс, "Осолободен свет" (1914), во кое се прикажани атомски бомби од околни авиони во војна, поставени многу години во иднината.Романѕо на Велс е исто така познат како "Последната војна, и замислува мирен свет што произлегува од хаосот.Соди, исто така, вели дека радиоактивните процеси веројатно ги напојуваат ѕвездите.

Во четири книги напишани од 1921 до 1934 година, Соди ја спровел "кампањата за радикално преструктуирање на глобалните монетарни односи", која нудела перспектива за економијата која е вкоренета во физиката - законите на термодинамиката, и бил класифициран како "чудак".Додека голем дел од неговите предлози - "да го напуштат златниот стандард, да дозволат странските девизни курсеви да пловат, да се користат федерални вишоци и дефицити како алатки за макроекономска политика кои би можеле да се спротивстават на цикличните трендови, и да воспостават бироа за економска статистика (вклучувајќи го и индексот на потрошувачки цени), со цел да ги олеснат овие напори "- сега се конвенционални практики, неговата критика на фракционо-резерва банкарство сè уште "останува надвор од границите на конвенционалната мудрост ", иако неодамнешниот документ на ММФ ги оживеа неговите предлози.Соди напишал дека финансиските долгови пораснале експоненцијално на сложена камата, но реалното стопанство било засновано на исцрпни резерви на фосилни горива. Енергијата добиена од фосилните горива не може повторно да се искористи. Оваа критика на економскиот раст ја повторуваат неговите интелектуални наследници во денешното поле на еколошка економија.

Во "Богатството, виртуелното богатство и долгот", Соди ги цитираше (измамните) протоколи на учените старешини на Сион како доказ за верувањето, кое во тоа време беше релативно распространето,во во "финансиски заговор за поробување на светот".Тој ги користел имињата на еврејскиот заговор за да го поткрепи своето тврдење дека "корумпираниот монетарен систем удира во самиот живот на нацијата". Во истиот документ, тој се осврна на "Полу-ориенталниот", кој е "врховен" во "високото финансирање" и на "раскошен меур на верувања разнесени низ светот со еврејската хиерархија". Подоцна во животот објавил памфлет "Уништете приватни пари" или "Давење во долгови" (1939), со забележан издавач на антисемитски текстови.Влијанието на неговото пишување може да се оцени, на пример, во овој цитат од Езра Паунд:

"Професорот Фредерик Соди вели дека монетарниот систем го уништил научното време! ... Светските банкари ... не се задоволиле само да го земат својот дел од современото богатство - одлично како што било - но тие одбиле, и им овозможиле на масите на човештвото да ги добијат."

Тој повторно ја открил теоремата на Декарт во 1936 година, и ја објавил како песна, "The Kiss Precise", цитиран од "Проблемот на Аполониј"."Круговите на бакнување" во овој проблем понекогаш се познати како кругови на Соди.

Соди се оженич со Винифрид Бејлби, ќерка на Сер Џорџ Билби, во 1908 година.Починал во Брајтон, Англија, во 1956 година.