Османлиско-египетска војна (1831–1833): Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎top: Замена со македонско име на предлошка, replaced: {{flag| → {{знаме|
с →‎По конфликтот: Правописна исправка, replaced: подржа → поддржа
Ред 31:
== По конфликтот ==
 
Египќаните на крајот биле принудени да се откажат од инвазијата поради британскиот и францускиот притисок. Иако на почетокот на конфликтот тие го подржалеподдржале Египет, сепак му се заканиле дека доколку не престане со нападите ќе следи воена акција. Главната причина за овој притисок на Франција и Велика Британија бил поради стравот дека ослабената Османлиско Царство доколку биде нападната во нејзиниот центар би можело како главен фактор да се издвои Руската Империја која на крај ќе добие најголема корист.
 
Така војната завршила во 1833 година а Египет ја продолжил контролата над Сирија и голем дел од Арабија. Според мировниот договор од Ќутахија, Сирија и Адана биле преотстапени на Египет<ref>{{Наведена мрежна страница |title=Convention of Kütahya |work=Encyclopædia Britannica Online |year=2011 |accessdate=2011-03-18 |url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/325554/Convention-of-Kutahya}}</ref> , а Ибрахим Паша станал генерален гувернер на двете провинции. Подоцна истата година Русија и Османлиите го потпишале договорот според кој двете земји се согласиле на заемна помош доколку една од двете империии влезе во конфликт со некоја друга земја.