Линеарна регресија: Разлика помеѓу преработките

 

'''Моделот на линеарна регреција''' може да биде користен за да ја индентификува врската меѓу еден индицатор, променливата xi и променливата y кога сите други променливи се во моделот фиксни. Особено, интерпретацијата на βi прави промена во y за една единица промена на xi кога другите променливи се фиксни , што представува очекувана вредност на делумниот дериват на y во однос на хi. Ова понекогаш се нарекува уникатен ефект на хi за y.

Можно е уникатниот ефект да биде скоро еднаков на нула дури и кога маргиналниот ефект е голем. Ова може да значи дека некои други промелниви ги опфаќаат сите информации на хi, така што штом варијаблата е во моделот, не постои придонес на хi на варијацијата на y.

Спротивно на тоа, уникатниот ефект на хi може да биде голем додека неговиот маргинален ефект е скоро нула. Ова ќе се случи доколку другата променлива објасни поголем дел од варијацијата на y, но главно ја објаснува варијацијата на начин кој е комплементарен со она што е опфатено со хi. Во овој случај, вклучувајќи ги и другите варијабли во моделот, се намалува улогата на варијабилитетот на y кој не е поврзан со хi, а со тоа се зајакнува врската со хi.