Мустафа Челебија: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Егзекуција: Јазична исправка, replaced: егзекуции → погубувања
с →‎Погубување: Јазична исправка, replaced: егзекуција → погубување, Егзекуција → Погубување
Ред 26:
Сепак, во Анадолија, [[Михалоглу]] (потомок на [[Ќосе Михал]]), приврзеник на Мурат кој бил многу познат во Румелија, ги охрабрил сојузниците на Мустафа да го предадат и наместо тоа да го поддржат Мурат. Понатаму, некои сојузници на Мустафа, особено Џунајд-бег, го напуштиле. Мустафа се откажал од надежите за освојување на Анадолија и побегнал во Румелија. За да го премине теснецот на Дарданелите, Мурат побарал помош од бродовите на Џенова, за што платил преголема цена. Силите на Мурат наскоро го фатиле Мустафа и го заробиле<ref>Prof. Yaşar Yüce-Prof. Ali Sevim: ''Türkiye Tarihi'' Cilt II, AKDTYKTTK Yayınları, İstanbul, 1991 p 92-96</ref><ref>Joseph von Hammer: ''Osmanlı Tarihi'' Vol I (condensation: Abdülkadir Karahan), Milliyet yayınları, İstanbul. p 74-78</ref>.
 
== Погубување==
== Егзекуција==
 
Мустафа бил осуден на смрт и бил обесен во [[1422]] година. Иако меѓу-династиските погубувања биле вообичаени во [[Отоманска династија|Отоманската династија]], бесењето не бил вообичаен третман за член на династијата; нормално се користеле повеќе „достоинствени“ методи на егзекуцијапогубување. Се смета дека Мурат сакал да ја испрати пораката дека Мустафа не е неговиот чичко (иако бил), туку измамник. Така, современите отомански историчари го нарекле ''дузмеџе'' („лажен“, „измамник“) Мустафа<ref>Halil İbrahim İnal: ''Osmanlı İmparatorluğu Tarihi'',İstanbul, 2008,{{ISBN|9789944174374}}, p 125</ref>.
 
Еден турски претендент кој тврдел дека е Мустафа бил активен на венецијанската страна за време на [[Опсада на Солун (1422–1430)|опсадата на Солун]] (1422–1430).