Технециум: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Надворешни врски: Македонска предлошка, replaced: {{Clear}} → {{среди}} |
с Стилска исправка, replaced: от''' → ''' (5), та''' → ''' |
||
Ред 72:
=== Хемиски својства ===
Металниот технециум полека оцрнува во влажен воздух <ref name="LANL">{{Наведена мрежна страница|url=http://periodic.lanl.gov/43.shtml|title=Technetium|last=Husted|first=R.|date=2003-12-15|work=Periodic Table of the Elements|publisher=Los Alamos National Laboratory|accessdate=2009-10-11}}</ref> и, во форма на прав, гори во [[кислород]] .
Ред 108:
=== Едноставни хидридски и халидни комплекси ===
'''
Познати се следниве бинарни (содржат само два елементи) технециумови халиди: TcF <nowiki><sub id="mwAVA">6</sub></nowiki> , TcF <sub>5</sub> , TcCl <nowiki><sub id="mwAVM">4</sub></nowiki> , TcBr <sub>4</sub> , TcBr <sub>3</sub> , α-TcCl <sub>3</sub> , β-TcCl <sub>3</sub> , TcI <sub>3</sub> , α-TcCl <sub>2</sub> и β- TcCl <sub>2</sub>. [[Оксидационен број|Оксидационите состојби се]] движат од Tc (VI) до Tc (II). Технециумовите халиди покажуваат различни типови на структури, како што се молекуларни октаедрични комплекси, проширени синџири, слоевит листови, и метални кластери наредени во тридимензионална мрежа.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://digitalscholarship.unlv.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=3100&context=thesesdissertations|title=Binary Technetium Halides|last=Johnstone|first=E. V.|date=2014|work=|publisher=|accessdate=}}</ref><ref name="AS">{{Наведено списание|last=Poineau|first=Frederic|last2=Johnstone|first2=Erik V.|last3=Czerwinski|first3=Kenneth R.|last4=Sattelberger|first4=Alfred P.|year=2014|title=Recent Advances in Technetium Halide Chemistry|journal=Accounts of Chemical Research|volume=47|issue=2|pages=624–32|doi=10.1021/ar400225b|pmid=24393028}}</ref> Овие соединенија се добиваат со комбинирање на метал и халоген или со помалку директни реакции.
Ред 126:
=== Координација и органометални комплекси ===
[[Податотека:Tc_CNCH2CMe2(OMe)_6Cation.png|десно|мини| Технециум (99mTc) сестамибис ("кардиолит") широко се користи за снимање на срцето.]]
'''
Технециумот формира различни соединенија со Tc-C врски, т.е. органотехнециумски соединенија. Најистакнати членови на оваа класа се соединенија со CO, арена и циклопентадиенилни лиганди.<ref name="Alberto" /> Бинарниот карбонил Tc <sub>2</sub> (CO) <sub>10</sub> е бело, испарливо и солидно соединение.<ref>{{Наведено списание|last=Hileman|first=J. C.|last2=Huggins|first2=D. K.|last3=Kaesz|first3=H. D.|date=1961|title=Technetium carbonyl|journal=Journal of the American Chemical Society|volume=83|issue=13|pages=2953–2954|doi=10.1021/ja01474a038}}</ref> Во оваа молекула, два технециумови атоми се врзани едни со други; секој атом е опкружен со октаедра од пет карбонилни лиганди. Должината на врската помеѓу технециумовите атоми, 303 pm,<ref>{{Наведено списание|last=Bailey|first=M. F.|last2=Dahl|first2=Lawrence F.|date=1965|title=The Crystal Structure of Ditechnetium Decacarbonyl|journal=Inorganic Chemistry|volume=4|issue=8|pages=1140–1145|doi=10.1021/ic50030a011}}</ref><ref>{{Наведено списание|last=Wallach|first=D.|date=1962|title=Unit cell and space group of technetium carbonyl, Tc2(CO)10|journal=Acta Crystallographica|volume=15|issue=10|page=1058|doi=10.1107/S0365110X62002789}}</ref> е значително поголемо од растојанието помеѓу два атома на метален технециум (272 pm). Слични карбонили се формираат од сродниците на технециум, манган и рениум.<ref>{{harvnb|Schwochau|2000|pp=286, 328}}</ref> Интересот за органотехниумските соединенија е исто така мотивиран од апликациите во [[Nuclear medicine|нуклеарната медицина]] .<ref name="Alberto">{{Наведена книга|title=Medicinal Organometallic Chemistry|last=Alberto|first=Roger|year=2010|isbn=978-3-642-13184-4|series=Topics in Organometallic Chemistry|volume=32|pages=219–246|department=Organometallic Radiopharmaceuticals|doi=10.1007/978-3-642-13185-1_9}}</ref> Невообичаено за други метални карбонили, Tc форми аква-карбонил соединенија, истакнато суштество [Tc (CO) <sub>3</sub> (H <sub>2</sub> O) <sub>3]</sub> <sup>+.</sup> <ref name="Alberto" />
Ред 137:
Примарниот [[Радиоактивност|режим на распаѓање]] за изотопи полесни од технециум-98 ( <sup>98</sup> Tc) е [[Електронски зафат|заробување на електрони]] , што произведува [[молибден]] ( ''Z'' = 42).<ref name="NNDC">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.nndc.bnl.gov/chart/|title=Chart of Nuclides|last=NNDC contributors|date=2008|editor-last=Sonzogni, A. A.|publisher=National Nuclear Data Center, Brookhaven National Laboratory|location=New York|accessdate=2009-11-11}}</ref> За технециум-98 и потешки изотопи, примарен режим е [[Бета-распад|бета емисија]] (емисија на [[електрон]] или [[позитрон]]), што создава [[рутениум]] ( ''Z'' = 44), со исклучок дека технециум-100 може да се распаѓа и со бета емисија и со електронското зафаќање.<ref name="NNDC" /><ref>{{Наведена книга|title=The CRC Handbook of Chemistry and Physics|date=2004–2005|publisher=CRC press|editor-last=Lide, David R.|department=Table of the isotopes}}</ref>
'''
Технециум-99 ( <sup>99</sup> Tc) е главен производ на фисија на ураниум-235 ( <sup>235</sup> U), што го прави најчестиот и најлесно достапен изотоп на технециум. Еден грам технециум-99 произведува 6,2 × 10 <sup>8</sup> дезинтеграции во секунда (што е 0,62 G [[Бекерел|Bq]] / g).<ref name="enc">{{Наведена книга|title=The Encyclopedia of the Chemical Elements|last=Rimshaw|first=S. J.|date=1968|publisher=Reinhold Book Corporation|editor-last=Hampel, C. A.|location=New York|pages=689–693}}</ref>
== Појавување и производство ==
'''
=== Отпад на фисија ===
Ред 165:
=== Отстранување на отпадот ===
Долгиот полуживот на технециум-99 и неговиот потенцијал за формирање [[Јон|анјонски]] видови создава голема загриженост за долготрајното отстранување на радиоактивниот отпад . Многу од процесите дизајнирани да ги отстранат фитилните производи во фабриките за преработка, имаат за цел [[Јон|катјонски]] видови како што се [[цезиум]] (на пример, цезиум-137 ) и [[стронциум]] (на пример, стронциум-90 ). Оттука, пертехнецот побегнува низ тие процеси. Тековните опции за отстранување на користа се однесуваат на погребување во континентална, геолошки стабилна карпа. Примарната опасност со таквата практика е веројатноста дека отпадот ќе контактира со вода, што би можело да ја исцеди радиоактивната контаминација во животната средина. Анјонскиот пертехнетат и јодид немаат тенденција да се адсорбираат на површините на минералите и најверојатно ќе бидат измиени. За споредба, [[плутониум]]от , [[ураниум]]от и [[цезиум]]от имаат тенденција да се врзат за почвените честички. Техециумот може да биде имобилизиран од некои средини, како што е микробиолошката активност во седиментите на дното на езерото <ref>{{Наведено списание|last=German|first=Konstantin E.|last2=Firsova|first2=E. V.|last3=Peretrukhin|first3=V. F.|last4=Khizhnyak|first4=T. V.|last5=Simonoff|first5=M.|date=2003|title=Bioaccumulation of Tc, Pu, and Np on Bottom Sediments in Two Types of Freshwater Lakes of the Moscow Oblast|journal=Radiochemistry|volume=45|issue=6|pages=250–6|doi=10.1023/A:1026008108860}}</ref> а '''
Алтернативен метод на депонирање, трансмутација , е демонстриран во [[ЦЕРН]] за технециум-99. Во овој процес, технециумот (технециум-99 како метална мета) е бомбардиран со [[Неутрон|неутрони за]] да се формира краткотрајниот технециум-100 (полуживот = 16 секунди), што се распаѓа со бета распаѓање на [[рутениум]] -100. Ако закрепнување на употреблив рутений е цел, потребна е екстремно чиста технециума цел; ако во целта се присутни мали траги од мали актиниди како што се [[америциум]] и [[Кириум|куриум]] , тие веројатно ќе се подложат на фисија и ќе формираат повеќе фисија производи кои ја зголемуваат радиоактивноста на озрачени цели. Формирањето на рутениум-106 (полуживот 374 дена) од "свежата фисија" веројатно ќе ја зголеми активноста на конечниот метален рутений, кој потоа ќе бара подолго време на ладење по зрачењето пред да може да се користи рутениумот.<ref>{{Наведена книга|url=http://nepis.epa.gov/Exe/ZyPURL.cgi?Dockey=2000XT88.txt|title=Alternative disposal concepts for high-level and transuranic radioactive waste disposal|last=Altomare, P|last2=Bernardi|date=1979|publisher=US Environmental Protection Agency}}</ref>
| |||