Лорена: Разлика помеѓу преработките

Границите на областа наречена Лорена многу се менувале во текот на историјата. Во 843 г, [[Карло Велики]] умрел а [[Свето Римско царство|Светото римско царство]] било поделено меѓу тројцата негови внуци. Едниот од нив [[Лотар I|Лотар]], и неговото кралство, територија која се протегала од [[Фризија]] до [[Рим]], било наречено Лотарингија. Во 870, било одлучено ова кралство да стане грофовија во рамките на Источна Франкија. Во 962, кога [[Ото Велики]] го возобновил царството (''restauratio imperii''), Лорена останала грофовија во рамки на Светото римско царство сéсè до 1766.

[[Лотарингија]] доживеала голем просперитет во текот на XII и XIII век во тек на владеењето на царевите од семејството [[Хоенстауфен]] но овој просперитет завршил во XIV век кога регионот бил зафатен од низа сурови зими, лоши приноси и болести како [[чума]]та. Во текот на [[ренесанса]]та, во Лотарингија повторно настапил период на просперитет во власта на [[Династија Хабсбург|Хабсбурговците]], сéсè до [[Триесетгодишна војна|Триесетгодишната војна]] Од 1766 до 1871 Лорена останала дел на Франција, и била причина на голем [[реваншизам]]. Населението било мешано, но сепак во голем дел луѓето зборувале на германски јазик. Национализмот бил во зародиш и како отпор против француската окупација на оваа територија посилно почнале да го чувствуваат својот германски идентитет иако порано се делеле на [[Баварци]], [[Саксонци]], [[Фризи]] и многу други. Од 1871, Германското царство освоило дел од регионот на Лорена (регион што одговара на денешниот департман [[Мозел]]). Овој регион бил наречен царска покраина Алзас-Лотарингија ('''Elsaß-Lothringen'''), што пак создало реваншистичко движење и во Франција. Во 1918, со [[Версајски договор|Версајскиот договор]], Германското царство претрпело големи територијални и друг вид загуби, вклучително и регионот Алзас-Лорен. Со ислкучок на периодот на Втората светска војна од 1939-1945, областа останала дел од Франција и властите силно го поттикнувале наметнувањето на францускиот јазик и култура за сметка на германскиот. Францускиот станал службен јазик и единствен јазик кој се изучувал во училиштата. Сепак, сéсè уште многу имиња на места, градови и улици носат германски имиња.

Случајот со Бароа бил најкомплициран: западниот дел на Бароа (западно од реката [[Меза (река)|Меза]]), бил одвоен од остатокот на Бароа уште на почетокот на XIV век и потпаднал под француска власт. Од друга страна, поголемиот дел од Бароа (источно од реката Меза) бил [[Војводство Бар|војводството Бар]], како дел од [[Свето Римско царство|Светото римско царство]] кое било соединето со војводството Лорена во XV век со бракот на војводата од Бар, [[Рене I Неаполски]], со ќерката на војводата од Лорена, [[Изабела, војвотка на Лорена|Изабела]]. Оттука Лорена и Бар биле соединети преку [[личен сојуз]] под ист војвода, иако формално тие останале посебни сéсè до нивното приклучување кон Франција во 1766.

Како поголемиот дел на [[Јазици во Франција|регионалните јазици на Франција]] (како [[Бретонски јазик|бретонскиот]], [[Каталонски јазик|каталонскиот]], [[Окситански јазик|провансалскиот]] и [[Алзашки јазик|алзашкиот]]), така и лоренскофранконскиот мозелски дијалект нашироко бил заменет со францускиот јазик, особено кога францускиот како службен јазик бил воведен во рамки на училиштата во XIX и XX век. Сепак, постојат напори да се зачуваат овие дијалекти и денес некои од постарите луѓе сéсè уште ги користат.