Папа Лав IX: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Јазична исправка, replaced: Григур → Григориј (2)
с Јазична исправка, replaced: Дамасиј → Дамас (3)
Ред 6:
term_start = [[12 февруари]] [[1049]]|
term_end = [[19 април]] [[1054]]|
predecessor = [[Папа ДамасијДамас II]]|
successor = [[Папа Виктор II]]|
birth_date = {{роден на|21|јуни|1002}} |
Ред 21:
Лав IX бил жител на [[Егисхејм]], горен [[Елзас]], денес во Франција, но со населено од Германци. Неговото семејство било благородничко, а неговиот татко грофот Хуго бил роднина со царотr [[Конрад II, цар на Светото римско царство|Конрад II]] (1024-1039). Се школувал во [[Тул]], каде што подоцна станал свештеник, и во 1026 [[епископ]]. Во скоро, тој вршел и значајни политички услуги за неговиот роднина, царот Конрад II и подона за царот [[Хенрик III, цар на Светото римско царство|Хенрик III]] (1039-1056). Тој станал највредниот реформаторски свештеник, кој со воодушевување овозможил да дојде до ширење на правилото на [[манастир Клуни|манастирот Клуни]].
 
По смртта на папата [[Папа ДамасијДамас II|ДамасијДамас II]] (1048), Бруно бил избран за негов наследник на собранието во [[Вормс]], [[Германија]] во декември 1048. На собранието присуствувале и царот и римските делегати. И покрај тоа, Бруно очигледно на изборот за папа бил избран за нов папа, благодарение на гласовите на свештенството и луѓето. Заминувајќи кратко по Божиќ, тој се сретнал со игуменот [[Хуго од Клуни]] во [[Бесансон]], каде што бил придружуван од младиот свештеник Хилдебрнанд, кој подоцна станал папата [[Папа Григориј VII|Григориј VII]] (1073-1085). Бруно во Рим пристигнал следниот февруари, облечен во аџиска облека, и на осветувањето го добил името Лав IX.
 
Лав IX ја почитувал традицијата во неговата реформација на Католичката црква. Една од неговите први големи работи била да се одржи познатиот [[Велигден]]ски синод во 1049, на кој [[целибат]]от во свештенството повторно бил воспоставен. Исто така, Велигденскиот синод се одржал каде што папата имал најмало влијание, насочувајќи ги неговите убедувања против секој вид на [[симонија]]. Најголемиот дел од следната година, тој бил зафатен со развојот во Италија, Германија и Франција, што останало славно од неговиот [[понтификат]]. По одржувањето на синододт во Павија, тој му се придружил на Хенрик III во Саксонија и го придружувал до Келн и Ахен; до Ремс тој исто така го повикал високото свештенство, со коешто биле донесени неколку значајни декрети. Тој одржал собор и во Мајнц, на кој присуствувале италијански, француски и германски свештеници, а присуствувале и амбасадори на византискиот цар. На соборот се зборувало за симонијата како и целибатот.