Грмен: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Културни и природни знаменитости: Правописна исправка, replaced: Виа Егнација → Вија Егнација using AWB
Sashko1999 (разговор | придонеси)
сНема опис на уредувањето
Ред 77:
===Османлиско Царство===
 
Во текот на 19 век, селото било чисто македонско и припаѓало кон Неврокопската каза. Во „[[Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника]]“ , издадена во [[Цариград]] во [[1878]] година и статистиката на машкото население од [[1873]], ''Герблен'' (Guerblen) е наведено како село со 90 семејства и 390 [[Македонци]].<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref>Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 128 – 129.</ref>.
 
Во [[1889]] година [[Стефан Верковиќ]] („''Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи''“) за селото Гарблен забележил дека има 90 куќи.<ref>Верковичъ, С.И. „Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“. СПб, 1889, стр. 234 – 235.</ref>.
 
Во 1891 година [[Георги Стрезов]] за селото напишал:
Ред 86:
Црквата „Свети Ѓорѓи“ била изградена во [[1898]] година.<ref name="ЕПК">{{cite book |title= Енциклопедия Пирински край, том Ι |last= |first= |authorlink= |coauthors= |year=1995 |publisher= Редакция „Енциклопедия“ |location= Благоевград |isbn= 954-90006-1-3|pages=234 |url= |accessdate=}}</ref> Црквата била изградена на местото на постара црква, и денес објектот претставува споменик со национално значење.
 
Според статистиката на [[Васил К’нчов]] („[[Македонија. Етнографија и статистика]]“) во [[1900]] година селото имало 950 жители, сите [[Македонци]].<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref>[http://www.promacedonia.org/vk/vk_2_10.htm Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 195.]</ref>.
 
Егзархискиот митрополит [[Иларион Неврокопски]] во 1909 година дал извештај за селото и го определил како „чисто бугарско“<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref name="Извори 78">{{cite book |title= Рапорт за положението и въвеждането на учебното дело през първото полугодие на 1908 – 1909 г. в Неврокопска каза – В: Извори за българската етнография, том 3: Етнография на Македония. Материали из архивното наследство |year= 1998 |publisher=Македонски научен институт, Етнографски институт с музей, Академично издателство „Проф. Марин Дринов“ |location=София |pages= 78 }}</ref> и пишепишува:
 
{{цитат|С. Грмен... Селото се наоѓа на рамно место. Се стеснува на местото каде се дели на две населби: Голема и Мала. Големата има 100 куќи, а малата - 60. Целото село има 160 куќи. До неодамна имаше 2 директни правци од едно соседство до друго. Селаните се занимаваат со сточарство и земјоделство... Училиштата се градат во двете населби оваа година.<ref name="Извори 79">{{cite book |title= Рапорт за положението и въвеждането на учебното дело през първото полугодие на 1908 – 1909 г. в Неврокопска каза – В: Извори за българската етнография, том 3: Етнография на Македония. Материали из архивното наследство |year= 1998 |publisher=Македонски научен институт, Етнографски институт с музей, Академично издателство „Проф. Марин Дринов“ |location=София |pages= 79 }}</ref>}}
 
По избувнувањето на [[Балкански војни|Балканските војни]] во [[1912]] година, 35 лица од селото биле доброволци во [[Македонско-одрински доброволни чети|Македонско-одринските доброволни чети]].<ref>„Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 840</ref>.
 
===Бугарија===
Ред 99:
Од 1923 година во селото работи Народно читалиште „Искра“<ref name="ЕПК2 33">{{cite book |title= Енциклопедия „Пирински край“ |last= |first= |authorlink= |coauthors= |year=1999 |publisher= Редакция „Енциклопедия“, том II |location=Благоевград |isbn=954-90006-2-1 |pages= 33 |url= |accessdate=}}</ref>. Во селото има училиште „Св. Кирил и Методиј“, кое започнало да работи во [[1868]] година.
 
Во 1959 година, соседното село Заграде било присоединето кон Гармен.<ref>Мичев, Николай, Петър Коледаров. „Речник на селищата и селищните имена в България 1878 – 1987“, София, 1989</ref>. Во него се наоѓа над 600-годишен чинар, прогласен за заштитен вид.
 
Денес селото Гармен е административен, економски и културен центар. Има добро развиена инфраструктура, селото е електрифицирано, водоснабдено, со канализација и вградени комуникациски мрежи. Постојат општинска администрација, полициска станица, пошта, средно училиште, центар на заедницата, градинка, општ лекар, туристички центар и разни продажни места. Природните и климатските услови се поволни за развој на производство на тутун и други алтернативни култури. Богатиот шумски фонд со вековни шуми е предуслов за развој на сеча, како и за собирање на диви печурки и овошја.
 
==Население<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref name="nsi">{{cite web|url=https://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=1321&ezik=bul=Справка за населението на с. Гърмен, общ. Гърмен, обл. Благоевград|lang=bg|accessdate=2018-02-04|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul|archivedate=2016-03-04|deadlink=yes}}</ref>==
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Грмен