Карло IV (Свето Римско Царство): Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Состојбата на селското стопанство и положбата на селаните: Правописна исправка, replaced: кнежества → кнежевства |
с Форматна исправка, replaced: 0 год. → 0 г., 3 год. → 3 г., 7 год. → 7 г. |
||
Ред 39:
==Градови и сојузи на градовите==
Во XIV – XV век во градовите почнуваат да зечестуваат социјални конфликти и жестока борба мегу патрициската аристократија и цеховите. Во многу градови доага до заземање на власта од цеховите, а тоа од своја страна води кон натамошни внатрешни конфликти мегу привилегираните од врвот на цеховите и демократските слоеви на градското население. Градовите се принудени да водат борба и со кнезовите, кои се обидуваат да ја стават својата рака на нив, и со витештвото, посебно „царското витештво“ на југозападна Германија. Витезите, непосредни вазали на царот, со ослабена царската власт, се наогаат препуштени сами на себе. Нивното значење како воена база се загувува откако војните почнуваат да се водат со помош на платеници. Но основната маса витези во тој период се претвора во своите земјишни владеења. Но основната маса витези во тој период се претвора во ситни насилници и ограбувачи, кои бараат извор за опстанок и збогатување, учествувајки во феудалните расправиии, влегувајки во наемни односи де кај еден, де кај друг кнез, или просто занимавајки се со ограбувања на големите патишта. Ослабената царска власт не може да ги заштити градовите од самоволието на кнезовите и ограбувањето на витезите и да ги земе во заштита интересите на германските трговци и нивната надворешна трговија. Во тие услови градовите се принудени сами да се ангажираат за заштита на своите интереси, и надвор , и внатре во Германија, и со таа цел во различните делови на Германија тие почнуваат да се обединуваат во сојузи. Еден од најкрупните такви сојузи е северно – германската Ханза. Тешко е да се каже кога се создава таа, бидејки нејзината историја почнува со спогодбата мегу одделни градови или група градови. Кон средината на XIV век Ханзата ги опфака скоро сите северногермански градови, расположени на бреговите на Северно и Балтичко Море и редица други градови, сврзани со речни патишта и трговија на северните брегови на Европа. Тие и други северногермански градови што се наогаат во центарот на северните трговски патишта се стремат да ја обединат во свои раце целата посредничка трговија мегу Русија, скадинавските земји, Англија и Нидерландија.За таа цел Хензејскиот сојуз основува свои трговски контори во [[Новгород]], [[Каунас]], [[Берген]], [[Бриж]], [[Лондон]] и други градови. Во условите на политичка разединетост што владее во Германија Ханзејскиот сојуз истапува како самостојна политичка сила . Од втората половина на XIV в. Се организирани редовни собири на претставници што влегуваат во сојузот на градот. Решенијата на тие собири се задолжителни за сите членови на Ханзата. Ханзата во XIV век дури има своја самостојна надворешна политика, поврзувајки се со едни држави за војна против други. Во 1367
==Нови појави на развојот на индустријата во XV век== Погодната положба на Германија на патиштата на светската трговија има големо значење за развојот на занаетчиството. Во XV век преработка на волнени ткаенини како и на другите земји на Европа, станува во Германија главна гранка производството кое работи за оддалечни пазари.Забележителни успеси се постигнати кон крајот на XIV и XV в.и во областа на производство на памучни ткаенини и платно, кои одат не само на локалните пазари, туку се извезуваат во Италија,Шпанија и други земји. Неопходноста за набавување суровини од различни земји, исто така како и пласманот на производите на оддалечени пазари, во низа случаи доведува веке до крајот на XVвек до потчинување на пропаднатите и не богати занаетчии на трговецот – претприеемач, кој располага со големи количества суровини и е добро запознат со веке усложнетите услови за набавување на суровини и пласман на производите. Поради тоа трговецот кој поседува капитал често станува организатор и раководител на еден цел процес на производството;тој го расчленува на низа одделни стадиуми, од кои секој претставува функција на посебни занаетчии – специјалистички, и сите тие фази ги поврзува во општ систем. Таквиот трговец – претприемач, кој понекогаш се одделува и од средината на збогатените занаетчии, фактички ги претвора непосредните производители во наемни работници зависни од него, независно од тоа позната под името „Расеана манифактура“ во Германија почнуваат да се зародуваат елементи на рано капиталистичко производство. Во средните векови со развитокот на рударската индустрија Германија зазема прво место мегу европските земји. Во таа област на производство уште во почетокот се создаваат благопријатни услови за зародување на елементи на капиталистички односи. Пазувите на земјата, што во почетокот се јавуваат како сопственост на општините, понатаму се претвораат во кнежевски и царски регалии, кои им се даваат на одделни лицаи групи рудари. Рудниците во почетокот претставуваат работни здруженија (Gewerkschaften), чии учесници (Gewerken) самите работат во шахтите, ја вадат и преработуваар рудата. Во текот на XIV и XVвек тие здруженија почнуваат да го губат првобитниот трудов карактер. Во XV век сопствениците на најкрупните од тие фирми – Фугерите – и други фирми на Јужна Германија им ги отстапуваат рударските работи, што им припагаат, на претприемачи, а често и самите учествуваат во експлоатицијата на рудниците, во нивното снабдување со нова опрема и организација на производството со примена на наемен труд. Изворите од втората половина на XV век зборуваат за немирите од страна на работниците во рударството, кои бараат зголемување на заработувачката и воопшто подобрување на условите на работа.
Ред 60:
==Појава на револуционерното знаме на „чевелот“==
Кон крајот на 30- те и 40- те год. На XV век во југозападните делови на Германија се јавува наезда на странски наемни вооружени банди армањаци, кои во времето на Стогодишната војна се наогаат во служба на францускиот крал. Сакајки да ги присоедини кон своите поседи југозападните рајнски области на Германија, францускиот крал Карл XII упатува таму многубројни одреди наемници, под водство на дофинот Лудвиг (идниот крал Лудвиг XI) кои ги разоруваат тие земји, вршејки ограбувања, палежа и убиства. Германските кнезови и феудалци, исто така како и германскиот цар, не само што не го спречуваат дејствувањето на армањаците, туку напротив, ги повикуваат во германските земји и им помагаат, надевајки се на таков начин да го потиснат спротивставувањето на селаните и да ја уништат опозицијата во градовите што расте се повеке. Основани на двата брега на Рајна одреди и групи на народни одмаздувачи организираат заседи, напагаат на армањаците, ја прекинуваат врската мегу одредите, лишувајки ги од редовно снабдување. Огромната армија на дофинот Лудвиг се претвора во 1444-1445 г во разбиени групи од гладни и искинати скитници. Народните одреди во своите дејства се потпираат на широката поткрепа од населението. Повикувајки кон општа борба со надворешните освојувачи и ограбувачи, селанските одреди истапуваат под своето знаме, на кое напоредно со образот на Богородица е нацртан селски чевел со долги врвки.Знамето на „Чевелот“ подигнато за првпат во времето на борбата со армањаците, понатаму станува симбол кој ги повикува селаните во борба против феудалците и кнезовите. Тоа знаме внесува неспоредлив став мегу владеачката класа во Германија. Во 1460
==Германското Царство во втората половина на XV век==
|