Синбад Морепловецот: Разлика помеѓу преработките

Бартон вклучува варијанта од седмата приказна, во која Харун ал-Рашид го прашува Синбад да однесе поклон за возврат на кралот Серендиб. Синбад возвратил, „Се колнам во [[Алах]], [[моќниот Господ]], ми се гади од патување и кога ке ги слушнам зборовите „пловидба“ или „патување“, целиот треперам„. Потоа тој му кажува на калифот за неговите неуспешни патувања; Харун се согласува дека со таква историја „ти никогаш не покажувај само право дури и да станува збор за патување“. Сепак, на командата на калифот не треба да се противречи, и Синбад тргнува на своето уникатно дипломатско патување. Кралот на Серендиб е многу задоволен од подароците од калифот (кои вклучуваат, меѓу другото, послужавникот за храна на кралот Соломон) и го опсипува Синбад со својата наклонетост. На патувањето назад ги удира вообичаена катастрофа: Синбад е фатен и продаден во робстворопство. Неговиот господар го наместува да стрела слонови со лак и стрела, се додека кралот да го однесе до гробот за слонови.Господарот на Синбад е толку задоволен од огромните количини на слонова коска во гробот за слонови, и го пушта Синбад на слобода и Синбад се враќа во [[Багдад]], богат со слонова коска и злато. „Еве, бев кај калифот откако го поздравив и му ги бакнував рацете, го известив за се што ме снајде; при што тој се радуваше за мојата безбедност и му се заблагодари на семоќниот Алах и тој направи мојата приказна да биде со букви од злато. Тогаш влегов во мојата куќа, го запознав своето семејство и браќа: и ова е крајот на историјата што ми се случи за време на седумте патувања. Фала му на [[Алах]], единствениот, создавачот, творецот на сите нешта на небото и земјата!“. Во некои верзии се навраќаме во вообичаената приказна, во која Синбад носачот може добил краен дарежлив подарок од морепловецот Синбад. Во други верзии, циклусот на приказната завршува тука, и Синбад носачот понатаму не се спомнува.