Бесланска заложничка криза: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 40:
Конечниот состав и број на вооружените сепаратисти бил дефиниран кон крајот на август и истиот бил формиран под раководство на [[Аслан Масхадов]], [[Шамил Басаев]] и Абу Џеитов<ref name="komtorshin" />. Во случај на неуспешна акција, последниот подготвил дополнителна група од 11 милитанти кои требало да го заземат средното училиште во [[Нестеровскаја]] во [[Ингушетија]]<ref name="komtorshin">{{cite web |url=http://www.council.gov.ru/files/download/doklad7dec.pdf |title=Доклад комиссии Федерального собрания РФ |date=2006 |accessdate=23 декември 2010}}</ref><ref name="dubl">{{cite web |url=http://www.gazeta.ru/2005/03/07/last150506.shtml |title=Поймана дублирующая группа террористов, захвативших школу в Беслане |accessdate=26 декември 2010}}</ref>.
Составот на групата терористи кои го зазеле училиштето во Беслан претходно биле членови на криминални банди<ref>{{cite web |url=http://news.trepashkin.info/2007/09/1.html |title=Дело адвоката Трепашкина: «Я встречался с Цечоевым, труп которого обнаружен в школе № 1 гор. Беслана |date=7 септември 2007 |accessdate=23 декември 2010}}</ref>, како и на нелегални вооружени групи<ref name="pravdabeslana" />. Голем дел од нив учествувале во борбите во Чеченија и Дагестан и постојано биле осудувани за различни кривични дела, но набргу по нивното апсење биле пуштани на слобода<ref name="pravdabeslana">{{cite web|url=http://www.pravdabeslana.ru/mk.htm|title=Беслан без грифов. Правда, которая не нужна, — о теракте, которого ждали|last=|first=|date=|work=|archive-url=|archive-date=|dead-url=|accessdate=29 септември 2010}}</ref>.
Предводник на групата бил родениот во селото Галашки во Ингушетија, [[Руслан Хучбаров]] наречен ''полковникот''<ref name="rgkulik">{{cite web|author=Владислав Куликов|date=11 септември 2004|url=http://www.rg.ru/2004/09/11/huchbarov-anons.html|title=Как сообщили «РГ» в МВД Ингушетии, под кличкой «Полковник» в Беслане скрывался уроженец ингушского села Галашки Руслан Хучбаров|publisher=[[Российская газета]]|accessdate=2010-08-14}}</ref>. Во Чеченија се приклучил во групата на командантот Ибрахимов, а подоцна учествувал во групата на [[Арби Барајев]], за да на крајот се приклучи кон групата на Басајев<ref name="newsru.com" />. Како дел од овие групи учествувал во неколку терористички акции како нападот на една полициска колона во мај 2000 година, бомбардирањето на зградата на [[ФСБ]] во [[2003]] и учествувал во подготовката во [[Московска театарска заложничка криза|нападот на театрот Дубровка]] во [[Москва]] и [[Бомбашки напад на Црвениот плоштад (2003)|бомбашкиот напад на Црвениот плоштад]]<ref name="rgkulik" /><ref name="newsru.com">{{cite web|date=11 септември 2004|url=http://www.newsru.com/russia/10sep2004/polkovnik.html|title=Раскрыта личность «Полковника», руководившего захватом школы в Беслане|publisher=[[NEWSru]]|accessdate=23 декември 2010}}</ref>.
Ред 81 ⟶ 78:
|title=1-е заседание по делу Кулаева
|date=17 мај 2005
|accessdate=2011-03-18}}</ref>. Терористите многу прецизно го имале направено планот кое им овозможило толку бргу да насоберат толкава голема толпа од народ за само неколку минути<ref name="k16">{{cite web |url= http://www.pravdabeslana.ru/16-210705.htm |title=16-е заседание по делу Кулаева |date=21 јули 2005 |accessdate=2011-03-18}}</ref>. Водејќи ги кон заложничките места, терористите ги зеле и ги скршиле сите мобилни кои се наоѓале кај заложниците<ref name="k7" >{{cite web |url=http://www.pravdabeslana.ru/07-160605.htm |title=7-е заседание по делу Кулаева |date=16 јуни 2005 |accessdate=2011-03-18}}</ref><ref name="gq">{{cite web|url=http://www.gq.ru/reportage/article/4027/|title=120 дней Беслана|last=|first=|date=декември 2004|work=|archive-url=|archive-date=|dead-url=|accessdate=7 октомври 2010}}</ref>. Надвор од училиштето биле поставени камери за надзор<ref name="k48">{{cite web |url=http://www.pravdabeslana.ru/48-201205.htm |title=48 заседание по делу Кулаева |date=20 декември 2005 |accessdate=2011-03-18}}</ref>, а од "Газ-66" била извадена муницијата, тешкото оружје и експлозивот<ref name="k11">{{cite web|url=http://www.pravdabeslana.ru/11-050705.htm|title=11-е заседание по делу Кулаева|last=|first=|date=5 јули 2005|work=|archive-url=|archive-date=|dead-url=|accessdate=18 март 2011}}</ref>. Оружјето на терористите се состоело од најмалку 22 автоматски пушки калашникови од различни модификации, вклучувајќи и ракетни гранати, митралези, два модернизирани митралези, две противтенковски гранати и слично<ref name="k62">{{cite web
|url=http://www.pravdabeslana.ru/060516-62.htm
|title=62 заседание по делу Кулаева
Ред 106 ⟶ 99:
|accessdate=8 октомври 2010}}</ref>.
По ова се слушнала втора експлозија во училишната зграда<ref name="shtab" />. Се дознало дека експлозијата дошла од еден заложник на кој имало бомба<ref name="k15" /><ref name="k7" />. Експлозијата била предизвикана од страна на женски бомбашки самоубиец која ја активирала направата. Во експлозијата биле сериозно повредени неколку заложници а еден маж починал. Според една од верзиите, експлозијата била предизвикана од страна на полковникот, односно од водачот на групата кој ја активирал бомбата со далечински управувач за да ги убие оние кои отворено не се согласувале за детските заложници. Заложниците од таа група, кои сè уште биле живи им било наредено да легнат. Од сите нив, во овој случај бил убиен еден заложник<ref name="new">[http://www.cbsnews.com/stories/2005/01/20/48hours/main668127.shtml New Video Of Beslan School Terror], [[CBS]], January 21, 2005</ref><ref>[http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2005/08/27/AR2005082701157_pf.html School Is Symbol of Death for Haunted Children of Beslan], ''The Washington Post'', 28 August 2005</ref><ref>{{ru icon}} {{cite news|date=2 September 2004|url=http://www.utro.ru/news/2004/09/02/346560.shtml|title=The insurgents, who have taken a school in Beslan, have shot fifteen hostages|publisher=YTRU|accessdate=13 August 2006}}</ref><ref name="killers_set_terms">{{cite web
Во вечерашните часови во Беслан пристигнал докторот Рошал<ref name="shtab" />, кој учествувал во преговорите во текот на терористичкиот напад во Дубровка во 2002 година. Терористите очекувале дека ќе пристигне всушност Владимир Рушајло<ref name="k17" /><ref name="k19" >{{cite web |url= http://www.pravdabeslana.ru/19-020805.htm |title=19-е заседание по делу Кулаева |date=2 август 2005 |accessdate=2011-07-12}}</ref>, и одбиле да му дозволат на лекарот да влезе во училиштето<ref name="shtab" />.
Ред 117 ⟶ 110:
Утрото на 2 септември одредени медиуми објавиле дека бројот е заробени е 354 луѓе. Овој факт во следниот период станал извор на контроверзии и дебати. Исто така оваа бројка на заложници била потврдена и од страна на руските власти, која изјава наводно ги разлутила киднапираните за понатамошно малтретирање на заложниците<ref>{{ru icon}} {{cite web|date=6 September 2004|url=http://www.novayagazeta.ru/data/2004/65/00.html|title=Lies provoked terrorists' aggression| publisher = Novaya Gazeta}}</ref><ref>{{ru icon}} {{cite web|date=18 October 2004|url=http://www.novayagazeta.ru/data/2004/77/14.html|title=Vladimir Khodov: Where were the Arabs from? Where were the blacks from? And this number – 354 hostages...| publisher = Novaya Gazeta}}</ref>. Неколку функционери исто така изјавиле дека станува збор за само 15 до 20 милитанти во училиштето.<ref name="insurgents">[http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E02E0DB1231F931A3575AC0A9629C8B63&sec=&spon=&pagewanted=2 Insurgents seize school in Russia and hold scores], ''[[The New York Times]]'', 2 September 2004</ref>. Кризата од страна на претседателот [[Владимир Путин]] била проследена речиси во молк, како и од остатокот на големите политички лидери во Русија.<ref name="chilling">[http://www.washingtonpost.com/ac2/wp-dyn/A60411-2004Sep3?language=printer Putin's Silence on Crisis Underscores Chilling Trend], ''The Washington Post'', 4 September 2004</ref>. Путин направил само една изјава кога изјавил дека главна цел на Русија била да се спасат животите и здравјето на сите заложници<ref name="recounting">[http://www.rferl.org/featuresarticle/2004/09/94e355d2-b747-4ee3-ab9d-28a2cbe53429.html Russia: Recounting The Beslan Hostage Siege – A Chronology], [[Radio Free Europe/Radio Liberty]], 9 September 2004</ref>. Тоа била единствената изјава на Путин до крајот на кризата<ref name="chilling"/>. Во знак на протест, неколку луѓе на местото на настанот започнале да вадат транспаренти и да извикуваат пароли од типот на: „''Премиере Путин, исполни ги нивните барања''“ и „''Путин! Постојат најмалку 800 заложници''!“ Локалното население исто така изјавило дека нема да дозволи нивните деца да бидат труени како во случајот со московскиот театар Дубровка.<ref name="warnings"/>.
Во околу 11 часот, [[Александар Ѕасохов]] телефонирал со [[Ахмед Закајев]], кој пак бил во потрага на [[Аслан Масхадов]]<ref name="komtorshin" /><ref name="komzak" />. Александар Ѕасохов побарал од Закајев да оди кај Масхадов кој пак би ги започнал преговорите со терориститеи<ref name="komzak" />. Претходно новинарката [[Ана Политковскаја]] побарала Масхадов да посредува во преговорите за ослободување на заложниците<ref name="komzak">{{cite web
Во 16 часот, поранешниот претседател на Ингушетија, [[Руслан Аушев]], пристигнал во Беслан и станал единствениот кој успеал да преговара со терористите лице во лице<ref name="shtab" />. Аушев донел на заложниците храна и вода, но терористичкиот водач рекол дека заложниците доброволно одбивале да јадат, и штрајкувале со глад<ref name="k13" /><ref name="k6" />. По ова тие се согласиле да бидат ослободени 24 луѓе, мајки со нивните деца<ref>{{cite web |url=http://www.pravdabeslana.ru/trigoda/spisok_o.htm |title=Список заложников, освобожденных 2 сентября Р.Аушевым |accessdate=7 декември 2010}}</ref>. Исто така, терористите му предале една видео снимка која била направена во училиштето и барањата на нивниот наводен лидер Шамил басаев. Оваа видео на Басаев се чува во тајност од страна на руските власти и таа била прогласена од страна на јавноста за лажна. Во белешката пишувало дека главните барања биле повлекување на руските сили од Чеченија и било понудено примиеје по принцип независност во замена за безбедност<ref name="zapiska">{{cite web |url=http://www.newsru.com/russia/29jun2006/beslan.html&sa=U&ei=FUMjTdHcMoL7lwfm2dW6DA&ved=0CCIQFjAJ&usg=AFQjCNGB9yhVjgZFF5KaL0am5aiJbIRvfQ |title=Обнародована записка Басаева Путину по Беслану |date=29 јуни 2006 |accessdate=4 јануари 2011}}</ref>. Авторот на таа порака исто така барал и признавање на Чечската република и почитување на верските слободи во Русија, со ветување дека во име на сите руски муслимани. ќе биде откажано секакво делување или вооружена акција против Руската Федерација за најмалку десет до 15 години. [[Руслан Аушев]] подоцна изјавил дека бил шокиран од салата која била преполна со жени, деца и стари луѓе кои седеле, лежеле. Просторијата била доста затоплена, а децата биле голи. Според негова проценка, во училиштето се наоѓале најмалку 1,000 заложници<ref name="bezgrifov">{{cite web
| |||