[[Податотека:Charles and Gay-Lussac's Law animated.gif|мини|Анимација која го покажува односот помеѓу температурата и волуменот при константен притисок.]]
'''Шарловиот закон''' (познат и како '''закон на Шарл и Геј-Лисак''') е еден од основните [[гас]]ни закони. Законот беше за прв патпрвпат објавен од [[Жозеф Луј Геј-Лисак]] во [[1802]] година, но неговата работа се базирала на необјавен труд на [[Жак Шарл]] од околу [[1787]] година. Според овој податок, законот се нарекува Шарлов.
Шарловиот закон кажува дека при константен [[притисок]], [[волумен]]от на дадена [[маса]] гас се зголемува или намалува од истиот фактор од којшто [[температура]]та на тој гас се зголемува или намалува. Формулата за овој закон е:
Ред 30:
== Однос на апсолутната нула ==
Шарловиот закон сметал дека значи дека волуменот на гасот ке се спушти на 0 на одредена температура (−266.66 °C според [[Геј-Лисак]]) или −273.15 °C. [[Геј-Лисак]] бил јасен во неговиот опис дека законот не се применувал за ниски температури:<blockquote>но може да се спомене дека и последниот заклучок неможе да бил вистина освен доколку долго како компресирана пареа останат целосно во еластична положба;и ова бара температурата да биде доволно висока за да им овозможи да се спротистават на притисокот кој има тенденција да ги претвори во течности.</blockquote>[[Геј-Лисак]] немал искуство со течен воздух (подготвен прво во 1877г.),иако се смета дека тој верувал исто како [[Џон Далтон]],дека „постојаните гасови“,како што се воздухот и водородот може да се во течна состојбаисто. [[Геј-Лисак]] исто така работел и со пареа на испарливи течности со демонстрираното на Шарловиот закон,и бил свесн дека законот не се однесува само на повисоката точка од точката на вриење на течноста:<blockquote>Јас сепак можам да забележам дека кога температурата на етер е само малку над точкатан на вриење,неговата кондензација е побрза од онаа на атмосферскиот воздух.Овој факт е поврзан со појава која е изложена од страна на тела кои поминуваат од течна во цврста состојба,но којa повеќе не е разуменa за темпеературата неколку степени над онаа на која се случува транзиција.</blockquote>Првото кажување за температурата и волуменот на гасот кој може да се спушти на 0 е од страна на [[Вилијам Томсон Келвин|Вилијам Томсон]] (подоцна познат како [[Вилијам Томсон Келвин|Лорд Келвин]])во 1848г.<blockquote>Тоа е она што може да се предвиди,кога се покажува дека бесконечното студенило мора да има ограничен број на степени на водухот-термометарот под нулата;бидејки доколку ние му помогнеме на строгиот принцип за одредување на степени,наведен погоре,доволно далеку,треба да се дојде до точка што одговара на волуменот на воздухот и не се сведува на ништо,кои ке бидат означени како −273° на скалата (−100/.366,ако 366 е коефициент на раст);и со тоа −273° на воздушниот термометар е точка која не може да се постигне како конечна температура,на ниско ниво.</blockquote>Сепак „апсолутната нула“ на скалата за температура на [[Вилијам Томсон Келвин|Келвин]] е дефинирана во однос на вториот закон на термодинамиката,кој [[Вилијам Томсон Келвин|Тамсон]] самостојно го опишува во 1852г. Тамсон не предпоставил дека тоа е еднакво на „нултата точна на волуменот“ на Шарловиот закон,само што Шарловиот закон ја одредува минималната температура која што може да се оствари.Двете може да се докаже дека се еквивалентни со статичкиот поглед на [[Ентропија|ентриопија]] од страна на [[Лудвиг Болцман]]
(1870г.).
Ред 36:
Чарлс исто така изјавил:
Волумнеот на постојаната маса на сувиот гас се зголемува или намалува за <sup>1</sup>⁄<sub>273</sub> пати на волуменот на 0 °C на растот или опаѓањето на температурата.Така:
