Џошуа Рејнолдс: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот Додава: uk:Рейнольдс Джошуа
с ситна промена
Ред 2:
[[Image:Joshua_Reynolds;_Colonel_Acland_and_Lord_Sydney,_'The_Archers',_1769.jpg|thumb|right|250px|''Полковникот Екленд и лордот Сидни: Стрелците'', 1769. Во септември 2005, галеријата „[[Тејт]]“ ја набавила сликата за над 2.5 милиони [[фунта стрелинг|фунти]]]]
[[Image:reynolds.clive.750pix.jpg|thumb|250px|''[[Роберт Клајв]] со семејството со индиска слугинка'', 1765.]]
'''Сер Џошуа Рејнолдс''' ([[англ.]] ''Sir Joshua Reynolds''), ({{роден на|16|јули|1723}} - {{починал на|23|февруари|1792}}) бил најважниот и највлијателниот од [[Англија|англиските]] [[сликари]] во [[XVII век]]. Специјализирал во [[портрет]]ура и го ширел т.н. „Велик стил“ на сликарството кој го идеализирал несовршеното. Бил еден од основачите и прв претседател на [[Кралска Академијаакадемија|Кралската Академијаакадемија на Уметноститеуметностите]]. Кралот [[Џорџ III]] ги ценел неговите дела и придонес и му доделил [[витештво]] во [[1769]].
==Биографија==
Ред 14:
 
==Статус и реноме==
Професионално, Рејнолдсовата кариера никогаш не го достигнала својот врв. Бил еден од првите членови на [[Кралско уметничко друштво|Кралското уметничко друштво]], и заедно со Гејнсборо ја основале [[Кралска Академијаакадемија|Кралската Академијаакадемија на Уметностиуметностите]] како споредна организација. Во 1768 станал нејзин прв претседател, накоја фукнција останал сѐ до неговата смрт. Како предавач, неговите ''Говорења'' на тема уметност (одржани помеѓу 1769 и 1790 год.) се паметат по нивната сензитивност и перцепција. Во една од овие предавања тој го искажал своето мсилење дека: ''„иновациите, со потесна смисла, се само нова комбинација на сликите претходно собрани и зачувани во памтењето.“''
 
Историски, Рејнолдс и Кралската Академија добивале мешовити критики. Негови критичари биле многу од [[Предрафаелити]]те, како и [[Вилијам Блејк]], кој подоцна ги издал неговите ''Прибелешки кон Говорењата на Сер Џошуа Рејнолдс'' во 1808. Спротивно на ова, и [[Џ. М. В. Тарнер]] и [[Џејмс Норткоут]] биле негови жестоки поддржувачи: Тарнер побарал да биде погребан веднаш до Рејнолдс, а Норткоут (кој четири години бил Рејнолдсов ученик) во една прилика му пишал на сејеството ''„Го познавам темелно, сигурен сум, заедно со сите негови мани, но сепак речиси го обожувам.“''