Странски пропаганди во Македонија: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Обид за унија: Правописна исправка, replaced: Османлиската империја → Османлиското Царство using AWB |
с Јазична исправка, replaced: Отоманска Империја → Отоманско Царство, Отоманска империја → Отоманско Царство using AWB |
||
Ред 3:
{{Странски пропаганди во Македонија}}
Тешка и комплицирана ситуација во [[
Главни задачи на бугарската, грчката и српската пропаганда во Македонија биле да се придобијат што повеќе т.н. ''„национални приврзаници“'' кои би се искористиле како ''„внатрешни сојузници“'' и оправдувачки фактор за територијалните претензии на балканските држави кои ги имале кон Македонија. Овие пропаганди воглавно дејствувале преку [[Црква|црквите]], [[училиште|училиштата]] и хуманитарните институции. На црковен план се дејствувало преку одржување на постојните цркви, но и преку подигнување нови верски објекти, преку создавање на црковен кадар и верска литература. На просветен план се дејствувало преку одржување и подигнување нови училишта, финансиска издршка на учителите и директорите, стипендии и пансиони за учениците и студентите, како и соодветна литература која не била на македонски јазик. На хуманитарен план најчесто се дејствувало преку [[болница|болниците]]. Покрај овие мерки пропагандите се користеле и со закани до населението, обвиненија и клевети на населението дека се бунтовници, потоа преку користење на ''рушвети'' или поткуп на турските власти. Треба да се истакне дека пропагандата била ширена и преку употреба на сила и дејствување на воружени чети. Вакавата воружена пропаганда особено се засилила по [[Илинденското востание]].<ref name="VG" /><ref>''Раѓање на македонската нација, Драган Ташковски, НИК Наша Книга, Скопје, 1970''</ref>
Ред 358:
=== Односот на Македонците кон протестантската пропаганда ===
[[Македонците]] кон оваа пропаганда приоѓале бидејќи се надевале дека ќе наидат на заштита од страна на содветните дипломатски преставници во [[
Меѓутоа со текот на времето кај [[Македонците]] се создала негативна конотација во однос на протестантските мисионери и нивната дејност. По завршувањето на [[Афера мис Стон|Аферата мис Стон]] и по ослободувањето на заложниците, [[Мис Елен Стон|мис Стон]] и Цилка се нашле во [[Солун]] и таа во куќата на американскиот конзул Х. Лазаро истакнала дека:
|