[[Податотека:Young star lights up reflection nebula IC 2631.jpg|мини|десно|Отсјајната маглина IC 2631.<ref>{{нмс|title=A Star’s Moment in the Spotlight|url=http://www.eso.org/public/news/eso1605/|accessdate=10 February 2016}}</ref>]]
Проучувајќи го спектарот на маглината поврзана со ѕвездата [[Меропа (ѕвезда)|Меропа]] во [[Плејади (ѕвездено јато)|Плејадите]]те, американскиот астроном [[Весто Слајфер]] во 1912 г. заклучил дека светлината доаѓа од самата ѕвезда, а дека маглината просто ја отсјајува (во случајот, и од ѕвездата [[Алкиона (ѕвезда)|Алкиона]]).<ref>{{наведено списание|bibcode=1912LowOB...2...26S|title=On the spectrum of the nebula in the Pleiades |author1=Slipher|first1=Vesto M.|volume=2|date=1922|pages=26–27|journal=Lowell Observatory Bulletin}}</ref> Оваа претпоставка ја потврдил данскиот астроном [[Ејнар Херцшпрунг]] во неговите пресметки направени следната година.<ref>{{наведено списание|bibcode=1913AN....195..449H|title=Über die Helligkeit der Plejadennebel|author1=Hertzsprung|first1=E.|volume=195|date=1913|pages=449–452|journal=Astronomische Nachrichten|doi = 10.1002/asna.19131952302 }}</ref> Во 1922 г. [[Едвин Хабл]] воспоставил разлика помеѓу оддавните и отсјајните маглини.<ref>{{наведено списание|bibcode=1922ApJ....56..400H|title=The source of luminosity in galactic nebulae|author1=Hubble|first1=E. P.|volume=56|date=1922|pages=400|journal=Astrophysical Journal|doi=10.1086/142713}}</ref>
Ваквите маглини обично имаат сина боја поради делотворноста на расејувањето на таа боја; од истата причина небото е сино, а залезот е црвен).
